FysioWeblog

30 jaar fysiotherapeut

Woensdag 1 juni 2005 is het 30 jaar geleden dat ik mijn bewijs van bevoegdheid heb gehaald. Via een A, B en C examen mocht ik mij fysiotherapeut noemen.
Ik weet nog dat ik mij op gezag van mijn baas, docent op de opleiding en ik mocht mij zijn assistent noemen, ging melden bij een huisarts om mij voor te stellen. Ik introduceerde mij bij zijn assistente die mij even later kwam vertellen dat de dokter er kennis van had genomen.
Ik kreeg patiënten van de orthopedisch chirurg van Zutphen uit Amersfoort. De verwijzing bestond uit een recepten papiertje met daarop een stempel met de tekst: Gaarne oefentherapie en geen massage. Geen lordoserende, noch kyphoserende of torderende oefeningen. Gaarne controle op de uitvoering.

Natuurlijk werd ik lid van het Genootschap. Het eerste WEVOBIJ in Nijmegen was een bijeenkomst met mannen in grijze blazers en vrouwen in broekrok. Anderen zaten in kleding die men tegenwoordig als “casual” typeert aandachtig te luisteren en mengden zich in de discussie. Mijn baas legde mij uit in welke omgeving de twee nestvlieders werkten en hoe hij er tegen aankeek.
Over collega’s in de omgeving van de praktijk werd door mijn baas en zijn administrerende echtgenote alleen maar rottigheid verteld. Wat zij daar met de patiënten deden was alleen maar slecht. Een aantal huisartsen werden door mijn baas bij de voornaam genoemd. Dat was volgens hem het resultaat van de samenwerking en het samen “happen” in de Rotary.
Inmiddels ben ik midden 50 en ga nog iedere dag met veel plezier naar onze praktijk. Ik heb twee weken genoten van mijn vakantie, maar kijk uit naar mijn eerste patiënt morgen om half acht. Mijn dochter is inmiddels collega en ik zie hoe zij van haar beroep geniet. Natuurlijk zijn er nog steeds problemen in de gezondheidszorg, het Genootschap en de verzekeraars. Maar als deskundigen in houding en beweging koesteren wij een vak in beweging. De autocratische huisartsen organisatie van 30 jaar geleden kreunt op haar fundamenten. De autistische orthopedisch chirurgen van weleer zijn communicatief sterk geworden. Verzekeraars draaien zich driemaal in de rondte om klanten te krijgen. De fysiotherapeuten schaffen de verplichte en heilzame IOF participatie af.
Er is in 30 jaren heel veel veranderd. Kijk naar de onderkleding van mijn patiënten. 30 jaar geleden moest ik de onderbroek opzij schuiven om de Piriformis te kunnen palperen. Tegenwoordig moet ik de Gluteaal regio uitgebreid inspecteren om de onderkleding op te sporen.