FysioWeblog

‘n Catharsis tegen de Verdrukking in

Een cv van Hans Hoogervorst in de Volkskrant:
‘Kan overal aan de slag in het bedrijfsleven, en gaat dan in een jaar meer verdienen dan nu in een kabinetsperiode. Heeft het als VVD minister uitstekend gedaan op een lastig departement(VWS), met de invoering van het nieuwe zorgstelsel als magnum opus. Kan grote klussen klaren, een pré voor het bedrijfsleven. Heeft slim laten weten nu te willen vertrekken om niet te “Haags” te worden. Goed ingevoerd in een aantal bedrijfstakken, financieel onderlegt als oud minister van Financiën, weet hoe de hazen lopen in Den Haag. Daarom zeer interessant voor verzekeraars en farmaceutische bedrijven. Wordt ook genoemd bij PGGM.’

Had ik net, na achteraf blijkt, een sentimenteel afscheidsgedicht in elkaar gedraaid inclusief een tegenovergesteld beeld over de man. Geeft het cv. in de Volkskrant een macrobeeld van deze zorgdwinger, zoals men een Napoleon in de geschiedenisboeken neerzet en Hitler over 500 jaar ook, en geef ík een microbeeld over wat de werkvloer in de zorg en vele zorgvragers inclusief hun premies aan gevoelens ervaren als ze alleen al een foto van Hans voor ogen krijgen? Ik concludeer dat ik inmiddels permanent bevooroordeeld ben over Hans en deze Volkskrantkwalificaties moet beschouwen als een door hem zelf geënsceneerd cv. naar het bedrijfsleven. En in die kringen is liegen zowat de gezondste bezigheid cq. de minste zorg. Op zulke niveaus is immers alles gepermitteerd, zoals men elke dag in de media mag vernemen. Eenieder in de Zorg moet m.i. in staat zijn achter elke regel in bovenstaand cv. een ernstig weerwoord op te voeren; wij weten immers wel beter. Van de andere kant zijn we wel verlost van zijn middelvinger, maar toch steekt het dat hij slim afnokt voor hij met de billen bloot moet.
Toch maar even dat gedichtje opvoeren in Sinterklaasstijl; een vervroegde Sinterklaas dus.

QUO VADIS CUM SUIBUS HANS ?

Quo vadis Hans?
Grijpt gij nog snel ‘n slag en uwe kans?
Zijt gij toch dan bang voor het mislukken
Van datgene wat maar niet wil gelukken.
Den Zorg efficiënt herstructureren,
Er valt nu al reeds veel te repareren.

Quo vadis Hans?
Waarom toch al deez jaren uw geschrans.
Ontelbaar goudgeld almaar rond te pompen
Gelijkt wel ene reidans op holle klompen.
Veel geschrei, nog weiniger wol,
Dien Zorg betaalt wél den Tol.

Quo vadis Hans?
Met uwen vrinden in ene krans
Hebde gij het wel gered,
Edoch ons aan den zijkant gezet
Met vermeteler leugen en halve waarheid,
Dien Fysios verstoken van reine klaarheid.

Quo vadis Hans?
Altijd gespeeld al den vrolijken Frans.
Ontelbare zwakken reeds met vele zorgen
Bezadeld nog met meer voor morgen.
Het uwe kostje allang hebt gij gekocht
Bij het ene of andere Multi-gedrocht.

Quo vadis Hans?
Met dien Zalm meer mans.
Wordt het uw of zijn geweten;
Van onbelang, ‘t zal wel niet gaan vreten.
Neemt kalm dien koude en kilte
Onbekommerd mee in onopgemerkte stilte.

Quo vadis cum suibus Hans Hoogervorst?
Onrein in den omgang en inborst.
In macht ende streven immer dorst.
Geen compromis, voor ons geen droge korst.
Het was u altoos hooger-worst,
Als gij de onzen met uwen AV hebt bemorst……………..

“Letztendlich bezwingt die Lebenslust die Leidensfrust”