Ieder jaar is het er weer: de strijd om de nieuwe fysiotherapieovereenkomsten. Ieder jaar weer teleurstelling bij fysiotherapeuten dat zorgverzekeraars met een aanbod komen dat niet strookt met de waarde die fysiotherapeuten zichzelf toekennen. HKZ, kwaliteitsmanagementsystemen, digitale cliëntvolgsystemen, scholing, (te) hoge contributie KNGF, etc etc. Ofwel de meeste (!) fysiotherapeuten ontwikkelen zich verder en verder, en de waardering lijkt uit te blijven.Veel emoties tijdens bijeenkomsten iedereen steekt zijn hand op en zegt de hen aangeboden reguliere fysiotherapie overeenkomst niet te ondertekenen. Maar als puntje bij paaltje komt, zelfs al binnen 2 dagen, gaat toch weer iedereen gewoon akkoord met de aangeboden overeenkomst(en).
In het bedrijfsleven gebeurt het vrij vaak dat als je beter wordt (key question: volgens wie…?), je jouw tarief kunt verhogen en de klanten dit ook (willen) betalen. Blijkbaar werkt dit niet in de zorg.
Ligt het aan de overheidsregulering, de marktwerking, de liberalisering, de gereguleerde marktwerking, de overheid, of … aan de fysiotherapeuten zelf? Feit is dat we te maken hebben met sterke bemoeienis van overheid én zorgverzekeraars. Zij bepalen de spelregels.
Opvallend overigens dat een club fysiotherapeuten een deal heeft gesloten met een landelijke organisatie om de eerste 4 zittingen te verrichten tegen een tarief van € 20,00 per zitting. Hoe trots ben je nog op je vak en wat vind je jezelf waard?
DE oplossing voor de praktijken die trots zijn op wat ze doen: verander de spelregels.
Wat hebben we hier voor nodig? Ondernemers! Wat zijn ondernemers? Dat zijn mensen die denken in kansen, risico’s durven te nemen, win-win situatie creëren en oplossingen bedenken voor alle belanghebbenden.
En hier ligt volgens mij het probleem, én de oplossing, voor de jaarlijks terugkerende teleurstelling bij fysiotherapeuten.
Verreweg de meeste praktijkhouders zijn geen zelfstandige ondernemer maar alleen ‘zelfstandige’. Vaak per ongeluk in deze positie terecht gekomen en eigenlijk misschien wel gelukkiger geweest als ze gewoon in loondienst hadden kunnen werken. Geen onderhandelingen, geen personeelsproblemen, geen zorgen om het ‘runnen’ van een praktijk, niet vooruit hoeven te denken en geen strategische keuzes moeten maken. Gewoon lekker met je vak bezig zijn, verder geen sores. Dat is waar de meeste praktijkhouders stiekem vaak over dromen.
Wat nu? Gaan we ons gedragen als ondernemer of blijven we gewoon zelfstandige? Ondernemers, laat je horen!
Joost Valkenberg
website www.baobabconsult.nl
twitter @joostvalkenberg
24 reacties op “Zelfstandige ondernemers …”
Plaats uw reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.
december 19th, 2010 at 00:52
Beste Joost, je hebt helemaal gelijk maar zoals in het verleden is gebleken: 1/3 van de collega’s zitten maandelijks te wachten op de afrekening van de zorgverzekeraar en hebben geen financiele middelen om het roer om te gooien; 1/3 van de collega’s kunnen het misschien een paar maanden uitzingen als zij wat minder verdienen en dus is er slachts 1/3 deel over die wel degelijk een langere tijd zonder contract zouden kunnen functioneren.
Echter het gaat om wat de overheid (de mensen waar wij op stemmen)heeft gedaan en dat is de zorg (gereguleerde marktwerking) gedelegeerd is aan de zorgverzekeraars. En wat doen deze clubs? Juist, zoals Achmea een heel groot nieuw kantoor bouwen van de premies van hun verzekerden en dat trots laten zien tijdens de contractpresentaties aan de fysiotherapeuten! Een premieverhoging berekenen met een stijging van 8 tot 12%! En maar beweren dat de zorg duurder wordt. Aan mijn hoela dus!
Er komen steeds meer krijtstreeppakken die vanachter het bureau bepalen hoe de zorg eruit moet zien totdat zij tot de ontdekking komen (tussen nu en 15 jaar) dat de babyboomers “op” zijn en dat jongere collega’s niet meer willen ondernemen voor een habbekrats.
Het was het grapje tijdens mijn managementcursus: er moet een brug komen over een rivier, dus een beweegbare en dus een brugwachter om hem te bedienen. Die moet betaald worden, dus ook een kassier en dus heb je een kleine afdeling en dus moet er een chef komen en natuurlijk een directeur. Na een jaar werd gekeken hoe het er financieel voorstond en wat was de conclusie? Het bedienen van de brug was veel te duur en ? Natuurlijk werd de brugwachter ontslagen!
De overheid wil samen met de zorgverzekeraars transparantie nou die gaan ze zeker krijgen want je ziet straks geen fysio meer werken voor deze tarieven.
Humbert Buur
december 19th, 2010 at 09:27
Beste Joost,
Je hebt helemaal gelijk! maar wat is het probleem: alleen de ondernemers onder de fysiotherapeuten lezen dit, in hun interesse voor nieuwe media. Essentie van het vehaal is dat fysio’s nog steeds niet allemaal durven te kiezen.mijn irritatiegraad is bijna bereikt en wil dit ook wel bij de zorgverzekeraars komen uitleggen. Als ik wil blijven innoveren en investeren in goede zorg is een andere koers nodig. Wie gaat er mee om dit uit te leggen?
december 19th, 2010 at 14:12
Beste allen,
Ondernemen alleen is niet genoeg. Je hebt een organisatie nodig die je beschermt en voor je belangen opkomt. Het KNGF werd toen teruggefloten door het NMa of het NZa(Dat was ver voor mijn tijd)…
Nu worden beslissingen genomen door een kleine groep collegae zonder een idee te hebben van wat er bij de rest leeft.
Hoe krijgen we het voor elkaar om een keer een duidelijk standpunt te maken richting de verzekeraars dat wij dit niet meer pikken!
Dit zal ons wat meer werkplezier leveren en minder irritatie.
(re)Ageren als individu richting verzekeraars is helaas kansloos. Er moet een sterk orgaan met groot draagvlak komen.
december 19th, 2010 at 21:30
Beste allemaal, ook al ben ik met mijn 1 manspraktijk maar een kleintje, ik vaar wel vanaf het begin mijn eigen koers. Sinds de oprichting (3 jaar geleden) werk ik zonder contracten. Sinds dit jaar werk ik (helaas voor de patiënten)noodgedwongen met een wachtlijst.
Werken met contracten heeft volgens mij niets met vrije marktwerking en dus weinig met ondernemerschap te doen. De verzekeraars willen je tot een soort franchisnemer maken en dan nog het liefst met een reclamezuil van hun maatschappij in je praktijk!
Natuurlijk had ik in het begin last van mijn conculega’s die in feite prijs- en afrekenafspraken gemaakt hadden. In andere branches is het maken van prijsafspraken op zulke schaal gewoon weg verboden. Waarom bij ons niet? Is het maken van prijsafspraken alleen verboden als de prijs onnodig hoog gehouden wordt of ook als deze onredelijk laag gehouden wordt?
Hoe het ook zij. Ik neem wel de moeite om af ten toe een statement te maken naar een verzekeraar. Tot nu toe heb ik dit jaar alleen een aanbod van de Friesland binnen gehad, de andere verzekeraars snappen blijkbaar zo langzamerhand wel dat ik niet gediend ben van hun papierverspilling. Als reactie op hun aanbod heb ik hen zojuist het volgende gemaild:
Venlo, 19-12-2010.
Geachte mevrouw Jongman,
Naar aanleiding van uw aanbod het volgende:
Ik vermeld op mijn site en in mijn patiëntenfolders het volgende:
Om u nu en in de toekomst geheel naar mijn eigen inzicht te kunnen behandelen en u zo de hoogste kwaliteit te kunnen bieden, sluit ik geen overeenkomsten met zorgverzekeraars.
Verder: De hele opzet van mijn praktijk is er op gericht u de hoogst mogelijke kwaliteit te bieden. Dat betekent dat ik samen met de patiënt in een zo kort mogelijke tijd de grootst mogelijke verbetering wil bereiken. Daarnaast vind ik het van het grootste belang dat u alle informatie krijgt, die zorgt dat deze verbetering ook aanhoudt.
De extra administratieve belasting van de te uitgebreide richtlijn verslaglegging en de daaraan gekoppelde kwaliteitsindicatoren gaan ten koste van de tijd voor de patiënt en dus de kwaliteit van de behandeling en begeleiding. U als zorgverzekeraar zou alleen de kwaliteitsuitkomsten zoals ik deze benoem moeten interesseren. Ik zou het waarderen als u dit op grote schaal zou (laten) meten. Dus het aanhouden van goede uitkomsten.
Waarom u de patiënt voor de keuze voor mijn praktijk bestraft door het onnodig vragen van een verwijzing en het korten op zijn vergoeding, is mij geheel onduidelijk. Wel is het voor mij een reden patiënten die bij u verzekerd zijn er op te wijzen, dat ze kunnen wisselen naar een verzekeraar die deze sancties niet toekent en de patiënt vrij laat om te kiezen voor de therapeut die hij wenst.
met vriendelijke groet,
Koen Overdijk
december 20th, 2010 at 10:19
Sinds 2007 ondertekene ik geen overeenkomst meer met geen enkel zorgverzekeraar. Mensen krijgen van mij een nota mee, wat zij dan indienen bij de zorgverzekeraar.
Zij moeten een kleine eigen bijdrag leveren. Maar omdat ik zo specialisert ben, hebben zij dat wel voor over.
Ik ben holistisch- energetisch – antropofische fysiotherapeut.
Ook werk ik als Alternatief genezer. Ik heb geen zin meer, mijn nog meer te laten bepalen door de zorgverzekeraars, die samenwerken met de overheid en de farmacie. Moderen Mafia. Laat de gezondheidszorg weer in de handen van de vakmensen komen. Laat ons weer de eigenverantwording nemen. De zorgverzekeraars moeten zich meer aan onze Kwaliteiten aanpassen. met groet, Birgitta
december 20th, 2010 at 15:15
Beste Joost,
Met zo’n povere analyse van de huidige fysiotherapiemarkt, zal ik niet met jouw consultbureau in zee gaan.
Met vriendelijke groeten,
Peter van der Salm.
december 20th, 2010 at 20:21
Beste Peter,
Alleen omdat Joost hier niet het overschot aan fysiotherapeuten noemt, iets waar wij ook al weinig aan (kunnen?) doen, betekent nog niet dat de rest van zijn analyse niet zou kloppen.
Beste Joost,
Voor zover ik weet zit je ook bij een netwerk (fysoptima?). Ben wel benieuwd welke deal jij hebt kunnen sluiten. Daarnaast, als er voldoende tegenover die 4 zittingen staat, zou dat niet een probleem op zich hoeven te zijn.
Met vriendelijke groet,
Gerard
december 21st, 2010 at 08:36
Beste Gerard,
Juist dat flinke overschot aan fysiotherapeuten is een economische spelregel die in grote mate de laatste jaren de huidge gang van zaken bepaalt.
Dat laat onverlet wanneer je in een rat-race overeind wil blijven, stilzitten en teleurgesteld zijn geen oplossing biedt.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
december 21st, 2010 at 11:16
Ik geloof helemaal niet aan een overschot van fysiotherapeuten. Zijn er dan zoveel werkeloze fysiotherapeuten? Of erger: veel praktijken met te weinig werk en dus te weinig omzet? Hoeveel praktijken gaan er door de moordende concurrentie failliet?
Ik heb meer het idee dat er sprake is van een massahysterie. Praktijkhouders die ongegrond bang zijn om in de nabije toekomst omzet te gaan verliezen. Bang voor failliet gaan als je geen contracten tekent. Het nemen van beslissingen op grond van deze irrationele angst en een gebrek aan bewustzijn voor lange gemeenschappelijke hogere doelen voor de lange termijn is wat onze groep als fysiotherapeuten het meest typeert. Omdat dit ook voor andere partijen zoals zorgverzekeraars en politiek duidelijk is zijn we niets meer als een speelbal van deze krachten die geamuseerd de spelregels van onze ratrace steeds verscherpen en daarbij geamuseerd toekijken.
Ook een interessant aspect is dat onze patiënten, waar het eigenlijk om zou moeten gaan, helemaal geen weet hebben van wat er gaande is en er met hun premies wordt gedaan. ( audits, hkz certificering, niet bewezen kwaliteitissysteem enz enz enz. )Hoe je het wend of keert ten slotte wordt alles vanuit deze premies gefinancierd….
december 21st, 2010 at 12:00
Precies Koen. We zijn een speelbal geworden en we worden uitgelachen (althans een grote groep fysio’s). Diep respect voor jou, dat je je afzet tegen al die (veel te rijke) machten. De zorg is in mijn ogen nooit eerder zo verstikkend, corrupt en inefficiënt geweest! Om over dat eeuwige woord kwaliteit (ik word zo moe van de aanname dat HKZ kwaliteit zou garanderen) dus maar niet te spreken. Ik denk wel dat het in sommige takken van de zorg nóg erger is: vb de ouderenzorg. Met een stopwatch in je hand billen wassen en dan zeggen: ‘u mag vandaag niet meer poepen of plassen, want uw tijd zit erop’. Het komt erop neer dat we op deze wijze ouderen bedanken voor hun aandeel in de samenleving. Lekker hoor!
december 21st, 2010 at 16:57
Beste Koen,
Vraag eens aan pas afgestudeerde studenten fysiotherapie hoe snel ze een baan hebben, en of die naar naar hun voorkeur is.
Kijk eens naar website’s van praktijken.
Vele jonge collega’s die vaak bezig zijn met allerlei fysiofitness-achtige activiteiten.
Informeer eens naar hun salaris.
Zie eens op welke andere beweegplaatsen pas afgestudeerde fysiotherapeuten werkzaam zijn.
Dat lijkt mij lang niet altijd een uiting van luxe.
Nee, faillissementen ken ik ook nog niet.
Ik schat in dat er door toegenomen cocurrentiedruk meer voor de zelfde of zelfs lagere netto-winst gedaan moet worden.
Als landelijk de macro-omzet fysiotherapie in de eerste lijn stijgt, maar er eten er verhoudingsgewijs meer aan de trog, wordt de spoeling dunner, is eveneens mijn inschatting.
Wie gaat dit onderzoek uitvoeren?
Denk je nou echt dat alleen de angst regeert die leidt tot het massaal tekenen van overeenkomsten?
Ik zie het eerder als een teken van ondernemerschap.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
december 22nd, 2010 at 09:31
Bedankt voor jullie moeite om een reactie te geven.
De frustatie, irritatie en onmacht is herkenbaar voor veel fysiotherapeuten. Ik vind het mooi om te lezen dat enkele collega’s een eigen weg bewandelen. Het lijkt dat deze eenmanspraktijken zich in ieder geval niet gek laten maken.
Laten we het half gevulde glas nu eens als half vol beschouwen en onze energie steken in het zoeken van oplossingen en niet meer steken in het alsmaar bediscussiëren van het een en ander (als blijk van boosheid en ‘het nog niet geaccepteerd hebben van het aanwezige externe krachtenveld’?). In het veld lopen genoeg mensen rond die weten waarom het ‘slecht’ gaat. Ik wil graag mensen horen die mogelijkheden zien en echt vooruit willen. Laten we haalbare oplossingen delen met elkaar en kennis en ervaringen delen. Samenwerken maakt sterker.
Ik ben betrokken en op de hoogte van de activiteiten van diverse netwerken. Gemene deler bij deze netwerken is dat zij uitgaan van eigen kracht (zonder volledig te zijn: denk hierbij aan een eigen kwaliteitsmanagementsysteem en bepaalde eisen op het gebied van expertise, ICT inrichting, communicatie) en in duurzaam gesprek zijn met zorgverzekeraars om een oplossing te zoeken voor hetgeen beide partijen willen. Opvallend daarbij is dat beide partijen aangeven ook de belangen van de patiënt (consument?) resp. verzekerde voorop te stellen.
Helaas leidt niet ieder afstemmings/onderhandelingstraject tot een bevredigende uitkomst, al zie ik iedere uitkomst als ‘een tussenstop tijdens de nog lang durende reis’.
Om vanuit je eigen kracht te handelen, en op praktijkniveau het optimale uit je onderneming te halen, wil ik jullie attenderen op de hulp die Syntens (www.syntens.nl) kan bieden. Doe je voordeel. Syntens helpt ondernemingen met meer dan 5 medewerkers.
Mocht je de komende tijd suggesties hebben om ondernemende fysiotherapeuten te helpen, laat je horen!
december 23rd, 2010 at 22:56
Beste Joost,
Jij bent ondernemer en ik ben ondernemer. We hebben zelfs een keer zaken met elkaar gedaan. Is mij niet zo goed bevallen, maar ook dat is ondernemen. No hard feelings.
Jouw oproep tot meer ondernemerschap van fysiotherapeuten onderschrijf ik maar ik vind het ook dubbel in jouw positie.
Jij bent ondernemer in de fysiotherapie met je netwerk(en). Met een netwerk bind je fysiotherapeuten aan je die minder ondernemend zijn. Je bied ze voordelen bij onderhandelingen, gezamenlijke inkoop, managementondersteuning, etc. Heel goed bedoeld maar je houd hiermee de groep niet-ondernemers wel in stand. Sterker nog: ongewild (wellicht) zeg je “kom bij mijn netwerk dan neem ik (een deel van)het ondernemerschap van je over.” Valt het bij jou misschien nog nog mee, maar als een netwerk fysiotherapeuten werft met argumenten als een 5% inkoopvoordeel bij Ikea stimuleer je niet echt het ondernemerschap. Maar dit ter zijde.
Ik heb in eerdere discussies het ondernemerschap als reddingsmiddel aangegeven, maar werd doorgaans verkettert als adviesbureau die over de ruggen van therapeuten rijk wilde worden. Een ondernemer ziet inderdaad kansen en vermijdt situaties waarin deze afhankelijk wordt van een bepaalde klant(engroep). In het geval van de fysiotherapeut: de verzekeraars. Daarnaast is het van belang de relevante marktpartijen te definieren en daarop beleid te formuleren. Leuke theorie hoor ik de lezers al denken. Ik heb al eerder aangegeven dat de fysiotherapeut de patiënt als marktpartij volledig over het hoofd ziet. Ik heb onderzoek gedaan naar de loyaliteit van patiënten fysiotherapie. 1300 patiënten van 12 praktijken. Hierbij werd gevraagd of de patiënten van praktijk of van verzekeraar zouden veranderen wanneer de praktijk geen contract meer zou afsluiten met de zorgverzekeraar van de patiënt. Ruim 60% van de patiënten gaf aan te veranderen van verzekeraar en trouw zou blijven aan de praktijk. Stel dat de helft van deze groep de daad bij het woord voegt, dan worden verzekeraars toch wel nerveus.
Wat ongelooflijk belangrijk is: Patiënten vertrouwen hun lichaam aan hun therapeut toe. Dat kan alleen wanneer ze vertrouwen in de therapeut of praktijk hebben. Door de dagelijkse praktijk wordt dit door de therapeut niet gerealiseerd. Laat het duidelijk zijn: je moet bestendige kwaliteit leveren. Maar een patiënt vindt de relatie tussen hem/haar en de therapeut veel belangrijker dan die met de verzekeraar. Zeker nu het voor de patiënt eenvoudiger is geworden om te switchen van verzekeraar. Hier moet de ondernemende fysiotherapeut gebruik van maken. De huisartsen zijn jullie al voor. Zij lichten de patiënt in over de kwaliteit van de zorgverzekeraar. (zie artikel FD 21 dec.) Dus Fysiotherapeuten: blijf niet afhankelijk van die grote marktpartij, maar ga ondernemen! Jullie beschikken over een heel machtige groep patiënten. En blijf lekker zelfstandig. Maak van 2011 jullie succesjaar!!
Groet,
Menno Bouman
december 28th, 2010 at 14:21
Beste Menno,
Alle fysiotherapiecontracten overziend voor 2011 bemerk ik dat geleidelijk sommige zorgverzekeraars nadrukkelijker niet meer als een soort consumentbond voor hun verzkerden optreden.
Ik deel dus je analyse.
Niet-tekenen van een zorgverlenersoverkomst zou dan gepaard moeten gaan met een gelijktijdig advies aan je patiënten van die zorgverzekeraar om over te stappen naar een betere zorgverzekeraar?
Met vriendelijke groeten,
Peter van der Salm.
december 28th, 2010 at 15:00
Ja Menno, ik ben het met je eens. Toen ik 23.12.het LHV- initiatief las was dit voor mij weer eens een aanleiding het KNGF door direct een Email aan onze voorzitter, Arjan Visscher en Louis Nijhuis op te roepen ook zo een initiatief te ontwikkelen. Dit was overigens niet de eerste keer. Nog niets gehoord, kerstreces zullen we maar zeggen… Ik wil dat Het KNGF actief naar buiten treedt in plaats van braaf passief in stilte met ons de aangeboden contracten te beoordelen. Maak de vergoedingen die de zorgverzekeraars betalen voor fysiotherapie en vooral ook niet-gecontracteerde fysiotherapie (=vrije keuze van de patiënt)maar eens voor de patiënten echt transparant. Dus ranglijstjes maken en zeggen wat we goed en slecht vinden van een zorgverzekeraar. Dat doen de zorgverzekeraars heus zelf niet.
En Yes Peter inderdaad, zonder vervelend te willen zijn.. hier is weer kwartje gevallen, zo zou het moeten! Wie volgt?
met groet,
Koen Overdijk
december 30th, 2010 at 11:51
Beste Koen,
Hoe organiseer je NMA-proof overeenstemming over een feitelijk onacceptabele overeenkomst en vervolgens een massale gelijktijdige actie veranderadvies verzekerden van die zorgverzekeraar en het niet tekenen van die overeenkomsten?
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
december 30th, 2010 at 14:43
Beste Joost, beste allemaal,
Joost, ik ben in die zin teleurgesteld dat ik niet aan je motieven twijfelde om deze discussielijn te starten. Nu je onverbloemd reclame maakt voor een advies bureau geeft me dat toch een vervelende smaak in de mond. Ik weet dat Rob op allerlei manieren probeert om discussies los te maken en dat is goed, want er wordt veel te weinig fundamenteel gesproken over deze materie. Maar nu krijg ik een beetje het idee van een een-tweetje op deze site.
Ter zake dan:
Samenvattend kunnen we stellen dat er binnen contracten geen relatie meer bestaat tussen je prestatie (kwaliteit) als FT en de beloning. En al helemaal niet als je alle tijdsinvestering voor plus-top en andere contracten afzet tegen de financiele meerwaarde. Dat is iets wat overigens wel degelijk met overcapaciteit te maken heeft. Ik ben wat dat betreft niet optimistisch over de toekomst. De UVIT groep, die tijdens de onderhandelingen met voorkeursgroepen een 180 graden draai heeft gemaakt, adverteert inmiddels op de volgende manier: bij ons heeft u in pakket X 1000 euro ter vrije besteding! Bedoelende dat je dat ook kunt spenderen aan wat voor alternatieve genezer ook. En inderdaad, dit wordt gebracht als het consumenten belang: keuzevrijheid! In ieder geval heeft men dit jaar de konsekwentie getrokken om dan ook maar niets over de kwaliteit van de FT te roepen. Ik zou dit het populisme in verzekeringsland willen noemen. En, nogmaals, dit wordt alleen maar erger.
Sorry, we moesten positief blijven.
En ja, niet tekenen (en niet klakkeloos achter het KNFG blijven aanlopen) is de enige weg.
met vriendelijke groet,
Gerard
december 31st, 2010 at 12:49
@ Gerard, Ik was ook niet zo geamuseerd toen ik merkte dat Joost door deze discussie te starten reclame probeerde te maken voor zijn bureau, maar de daarop volgende discussie is toch interessant. Verder ben ik het met je eens over de zorgverzekeraars: het ene jaar zus en het andere jaar zo. Hebben we net in N-Limburg een coöperatie opgezet om gezamenlijk goede ketenzorg voor COPD aan te bieden, zet UVIT de in 2010 gestarte vergoedingsregeling in 2011 stop. In andere branches doe je normaal alleen langjarig zaken met elkaar als er ook een langjarig wederzijds vruchtbaar beleid uit kan ontstaan. Als je een spel met elkaar speelt houdt je je aan spelregels. De zorgverzekeraars kunnen jaarlijks de spelregels naar eigen dunk veranderen. In een andere branche zou geen enkele ondernemer zich op zo’n spel inlaten, omdat je daar geen meerjarenbeleid op kunt bouwen. De zorgverzekeraars maken dus misbruik van het feit dat de meeste Fysiotherapeuten geen echte ondernemers durven te zijn.
@Peter: terugkomend op je reactie van 21 december. Het overschot aan fysiotherapeuten hoeft de praktijkhouders niet te deren. Dat afgestudeerden niet gemakkelijk een baan krijgen was in 1986, toen ik afstudeerde ook al, dus dat is niet iets van de laatste tijd. De werkzoekende therapeut zet ons niet onder druk. Dat we steeds meer zijn gaan doen voor hetzelfde of minder geld (reken de inflatie eens zuiver mee)en dat ook nog in dezelfde contacttijd, is ook geen teken van een door een overschot aan fysio’s gecreëerde druk. Dat doen we zelf door het steeds maar weer klakkeloos te accepteren. Het KNGF is hierin vaker een motor als remmer.
Wat je laatste reactie betreft: ik doelde daarop dat je da patiënt erop kan wijzen dat er ook andere polissen zijn als de betaling mies is omdat hij zelf speciaal naar mij als niet gecontracteerde fysio wil. Dat de vergoeding dan zo slecht is weten 99% van de patiënten van te voren niet. En daar zou het KNGF voor de patiënt best wel eens wat meer duidelijke informatie op het WEB kunnen zetten voor mijn geloof ik 700 eurootjes lidmaatschapsgeld.
Iedereen een succesvol 2011 toegewenst!
januari 3rd, 2011 at 08:39
De associaties die ik als reacties lees, zijn interessant. Ik reageer er op één nader: de stelling dat er een overschot aan fysiotherapeuten zou zijn, trek ik in twijfel. Het is ook een al te makkelijke conclusie dat dit een belangrijke oorzaak zou zijn voor de slechte onderhandelingspositie van fysiotherapeuten. Ik heb het vermoeden dat er eerder een tekort is (en zeker zal gaan ontstaan) en dit maakt het des te pijnlijker dat fysiotherapeuten geen vuist kunnen maken bij onderhandelingen met externe partijen.
Mocht er desalniettemin toch een overschot zijn aan fysiotherapeuten, laat ze dan vooral goed naar vacatures kijken want er is een fiks aantal praktijken dat erg veel moeite heeft om nieuwe medewerkers aan te trekken.
Om de incentives voor fysiotherapeuten in de toekomst te verbeteren, probeer ik een richting aan te geven waardoor fysiotherapiepraktijken, binnen hun invloedssfeer, sterker kunnen worden.
Ik denk dat praktijken niet als zelfstandig opererende praktijken moeten blijven fungeren omdat ze zo een makkelijke speelbal voor grote marktpartijen blijven. Dit hoeft overigens niet altijd op te gaan. Als praktijken écht iets kunnen toevoegen voor hun patiënten, geef ik ze een goede kans om boven het maaiveld uit te komen. Je zou dan zelfs een eigen verzekering, veiligheidshalve dan wel onder de noemer ‘onderhoudscontract’ …, met je klanten kunnen afsluiten.
De kwestie was ‘zelfstandige of zelfstandige ondernemer’? Ik vermoed dat de meeste fysiotherapiepraktijkeigenaren zelfstandigen zijn, geen ondernemer. Is dat erg? Nee. En kan iedere zelfstandige dan een ondernemer worden? Nee, maar de meeste zelfstandigen kunnen wel meer ondernemend worden en zo hun positie in de markt versterken.
Lerend van andere branches zie je dat samenwerking loont. Inmiddels zijn er al meer dan 1.000 Fysio netwerken in Nederland dus je zou zeggen dat dit wel goed komt. Ik denk echter dat we in de (praktijk)basis nog lang niet goed genoeg bezig zijn. In nogal wat praktijken blijkt er vaak geen duidelijk beeld te zijn over de koers die de praktijk wil varen (met alleen een HKZ certificaat red je het echt niet). Veel praktijkeigenaren zijn nog vooral bezig met het hier en nu (vaak veel patiënten behandelen) en zijn niet proactief bezig met de toekomst.
Binnen de talloze netwerken wordt volop samengewerkt op vakinhoudelijk niveau, maar naarmate samenwerking gevraagd wordt op systeemniveau (bijv. wel/niet contract ondertekenen), schijnt er een soort angst te ontstaan en kiest men eieren voor zijn geld. Ontbreekt er dan ‘vertrouwen’ in elkaar?
Wil ‘fysiotherapie Nederland’ potten gaan breken, dan zou het helpen als er door een hoop praktijken nog een professionaliseringslag gemaakt wordt.
Suggestie voor een aantal praktijkhouders: bepaal wat je als praktijk wil gaan bereiken, zie de praktijk als een bedrijf (onder andere door persoonlijke en zakelijke belangen te scheiden en navenant c.q. professioneel te handelen), durf keuzes te maken (je kunt niet iedereen tevreden stellen), stop met kniezen en zeuren, denk in kansen, vindt praktijken die dezelfde kant op willen, vorm met deze praktijken een netwerk of samenwerkingsverband en je krijgt, met vertrouwen als basis, als netwerk een serieuze positie in de maatschappij.
januari 4th, 2011 at 09:44
Beste Joost,
Allereerst moet ik constateren dat er nergens een op feiten gebaseerd overall marktonderzoek bestaat op het terrein van de fysiotherapie.
Mij zijn slechts deelgebieden bekend die onderzocht zijn door het NIVEL, LiPZ, KNGF, ZN, CvZ etc.
Dit soort onderzoeken betreffen dan ook nog eens vaak cijfers die niet bepaald van recente datum zijn.
Blijkbaar heeft niemand belang bij zo’n overkoepelend onderzoek.
Iedereen, inclusief ikzelf, roept dus maar wat.
Volgens mij wordt eveneens een bijdrage gelevert aan het chagrijn onder de fysiotherapeuten in de eerste lijn door te stellen dat ‘het maaiveld’ blijkbaar een bedenkelijk niveau heeft.
In plaats van een diepgewortelde overtuiging: ‘alle fysiotherapeuten leveren grosso modo goede zorg’, wordt sinds de toename van marktwerking door onszelf een beeld gecreëerd dat een voorhoede van ondernemers als ‘goed’ bestempeld wordt en dat de rest uit ‘achterblijvers’ bestaat.
We doen dat zo overtuigend dat stakeholders daar eveneens in zijn geloven.
Dit levert al met al een vrije markt op met een intensiteit die lijkt op een rat race.
Met vriendelijke groeten,
Peter van der Salm.
januari 4th, 2011 at 13:32
Beste Joost,
Omdat we aan ons derde netwerk toe zijn (ik zal geen reclame maken (:- ), beschouw ik mezelf als ervaringsdeskundige. Daarbij onderschrijf ik wat jij en ook enkele anderen hebben gesteld. Er wordt sterk de nadruk gelegd op het inhoudelijke deel en de laatste jaren op kwaliteitssystemen; laten zien dat je het ook doet. En hier verschil ik van mening met jou: Het is inmiddels wel duidelijk dat ook de netwerken er op die manier niet gaan komen en deels ook tegenover elkaar worden uitgespeeld. Daarbij speelt ongetwijfeld het door jou gesignaleerde gebrek aan vertrouwen in elkaar een rol. Hoewel ik v.w.b. vooral visie me nu heel happy voel in ons huidige netwerk, heb ik geen enkele illusie over wat er zou gebeuren als het netwerk zou adviseren (ik durf het woord besluiten niet in de mond te nemen) een contract niet te tekenen.
Ik vermoed dat er nog minstens een generatie praktijkhouders moet afzwaaien wil dit veranderen.
Mag ik besluiten met een anekdote? Ik heb voor dit jaar eindelijk mijn KNGF lidmaatschap opgezegd. Toen ik dit vertelde aan een collega praktijkhouder, was zijn reactie: ‘Maar kun je dan nog wel zelfstandig declareren?
QED
Met vriendelijke groet,
Gerard
januari 4th, 2011 at 15:57
Ik vraag me af waarom fysiotherapeuten steeds met alle winden meewaaien en zoveel moeite blijven doen voor het leveren van goede kwaliteit. Het wordt niet eens gestimuleerd, het wordt alleen geëist. Het verkrijgen van een hoger tarief heeft vooralsnog niets te maken met het leveren van kwaliteit (goede zorg), maar met het hebben van een machtspositie. Volgens mij kun je geen goede fysiotherapeut en goede, grote ondernemer tegelijkertijd zijn. In mijn ervaringen gaat het één ten koste van het ander.
januari 4th, 2011 at 22:29
@Joost: Natuurlijk neemt de zorgverzekeraar eerder de moeite met een onderhandelaar van een netwerk van fysiotherapeuten te spreken als met een praktijkhouder van een eenmanspraktijk. Maar hoe je het ook wendt of keert uiteindelijk zal men om echt iets te kunnen bewerken bereidt moeten zijn tot het uiterste te gaan: het gezamenlijk niet tekenen. Hoe groter de groep hoe groter de druk en hoe groter de concessies van de zorgverzekeraar. Ik heb al vaker gehoord dat zulke en gezamenlijke prijsafspraken niet van het NMA mogen?
@ Lisette als je een goede grote ondernemer gelijkstelt met op korte termijn veel geld verdienen, geef ik je gelijk. Dan voldoe je op papier aan alle eisen, kwaliteitsindicatoren, HKZ, en audits, sleep je met zoveel mogelijk goedkope beginnende fysiotherapeuten en stagiaires, een hoog werktempo, een grote fitness en langdurige klantenbinding via het platinatarief zoveel mogelijk geld binnen. Hoeveel behandelingen kreeg mevrouw nog vergoedt dit jaar? Het vreemde is dat de zorgverzekeraar dit nog prachtig vindt ook. Je wordt als succesvol ondernemer met koffie in het grote kantoor ontvangen en komt op de lijst van voorkeurleveranciers, omdat op papier alles zo leuk klopt.
Ik denk echter dat je met echte goede fysiotherapie ook goed kan ondernemen. Bij mij resulteerde dit in 3 jaar tijd voor een rap toenemende steeds vernieuwende patiëntenstroom. ( ik doe alleen cure geen care) De vraag is nu duidelijk groter dan het aanbod. Als goed ondernemer zou ik de prijs nu verder moeten laten stijgen. Alleen de zorgverzekeraar doet natuurlijk niet mee. Daar heb ik het als idealistische hulpverlener wel moeilijk mee, omdat ik dan geleidelijk onbetaalbaar wordt voor mensen die de premie voor hun aanvullende verzekering net kunnen opbrengen.
januari 7th, 2011 at 12:37
Beste Koen,
Om onder het knellende keurslijf van het BKZ uit te komen en omdat de Overheid wel eens wilde experimenteren met een vrijere markt, zijn we in de huidige positie beland.
Dat betekent toch niet dat wat de fysiotherapie in meer dan 100 jaar heeft opgebouwd plotseling van minder waarde is?
En was een zelfstandige fysiotherapeut in de eerste lijn in die periode dan geen ondernemer?
Het is maar net wat je onder die noemer laat vallen.
Op het gevaar af dat ik als een azijnpisster gezien wordt, vind ik dat geen fysiotherapeut zich gek moet laten maken door vergelijkingen van ondernemerschap zoals die gelden voor de volledig vrije consumentenmarkt.
Dat levert bij die fysiotherapeuten slechts onzekerheid en minderwaardigheid op, dat slechts teniet gedaan kan worden door klant te worden bij bedrijven die ondernemerschap verkopen.
Pleit ik voor niets doen?
Nee, want onze vrijere markt doet nadrukkelijker aanspraak op aspecten van vraag en aanbod, prijsvorming en zorgverzekeraars als belangrijker geworden stakeholdes.
Zorgvraag en zorgverlenen blijft altijd iets individueels en persoonlijks bevatten.
De kwaliteit hiervan wordt daarom veelal niet bepaald door een netwerk.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.