FysioWeblog

In zijn weblog van 19 maart 2010 schrijft KNGF-voorzitter Bas Eenhoorn; “Besturen is ingewikkeld werk. Van enige afstand bekeken is er vaak sprake van onbegrijpelijke beslissingen”.
Met gereserveerde afstand lees ik wekelijks de weblogs van de Voorzitter. De besluiten van het bestuur probeer ik te doorgronden en ik vraag mij af of het besturen van het genootschap nu zo ingewikkeld is.
Zelf heb ik als secretaris ruim 7 jaar meegedraaid bij een regionale vereniging. Het speciale aan de leden is dat het fysiotherapeuten zijn. Dat is lastig volk. Overal hebben ze een mening over en meestal krijg je de indruk dat ze het altijd beter weten. Als we het dan toch over beter weten hebben, dan denk ik, dat in het traject van bij elkaar houden van die Kudde Niet Gestructureerde Fysiotherapeuten een aantal missers gezien worden.

Besturen is niet zo ingewikkeld. Het is duidelijk aangeven welke richting je uit wilt. Het is wel zo dat een vereniging zonder leden het gemakkelijkst is. Ook wel een stichting in de rechtsvormen genoemd. Van een stichting verwacht ik weinig betrokkenheid van het bestuur. Als je de doelstellingen van de stichting maar na komt dan heb je het al goed gedaan. Bij een vereniging ligt dat anders. Het hoogste orgaan is niet het bestuur, dat is de ledenvergadering. Gezien het feit dat het genootschap zo getrapt opgebouwd is en alleen de regiobesturen met name de voorzitters bepalen wat goed is voor de leden, komt er niet “enige afstand” tussen bestuur en leden maar een bestuurskloof in de vereniging. Een van die bestuurskloven is het ravijn der kwaliteitsindicatoren. Van mij wordt verwacht dat ik dat ga oversteken. Het bestuur vraagt aan mij als lid dit ravijn te beslechten door over een dunne touwbrug met een rugzak met tools, de bergen in te trekken.

Vorig jaar keek ik in mijn rugzak en ik zie dat ik de ondersteunende tools mis. Ik doe een melding aan het bestuur in 2009. Hierop krijg ik een reactie dat het geen bezwaar is om nog niet aan KWALIEFY mee te doen. Alles is nog in ontwikkeling. De realiteit is dat 2010 de zorgverzekeraar o.a. MENZIS gaat afrekenen. Ik doe weer een oproep aan het bestuur, ik schrijf een brief, ik mail, aan de zorgverzekeraar, een persbericht met een afschrift aan ledenservice/ KNGF. Reactie KNGF, helemaal niets. Deze week gebruik gemaakt van het spreekuur. Ik kreeg het niet voor elkaar om te overtuigen dat mijn tarief van 28,25 naar 25,50 ging en dat daar iets aan moest gebeuren. Gisteren (vrijdagmiddag 19 maart) heb ik na aandringen de contractmanager paramedie MENZIS gesproken en verneem van hem dat het KNGF de “kwaliteitsindicatoren handdoek” in ring heeft gegooid. De MENZIS-man deed het af met de opmerking “dat is politiek van Eenhoorn”.

“Veel en open communiceren maakt het overleg dat gaande is ook niet makkelijker”, vervolgt de voorzitter in zijn weblog. Dit is wat anders dan niet of te weinig communiceren. Daarnaast gaat communiceren verder dan alleen informatie verschaffen aan de leden. Het is praten én luisteren tegelijkertijd.

Het niet ingaan op mijn vragen, maakt van mij een roepende in de woestijn. De afdeling communicatie is in het afscannen van geluiden van de leden te kort geschoten. Er worden zelfs besluiten genomen zonder de leden daarover te informeren, neem als voorbeeld de Nieuwsgroepen. Het is mooi dat de voorzitter daarvoor min of meer excuses heeft aangeboden en de fout toegeeft, maar dit probleem had helemaal niet hoeven te ontstaan. Als leden dan opgaan zeggen wegens, in hun ogen, wanbeleid van het KNGF, dan is er dus goed iets mis. Dan staat het water zeer hoog aan de lippen en dan spreek je niet meer van enige irritatie. In 2004 had ik dezelfde beslissing willen nemen. Wat toen speelde weinig tot geen vertrouwen in het KNGF, speelt nu bij diverse leden nog.

Er is iets goed mis met het communiceren bij de KNGF. KWALIFEY met de kwaliteitsindicatoren is maar het topje van de ijsberg. BOCK, CKR, opleidingen, master, zorggroepen, NMA, etc zijn allemaal zaken, die te eenzijdig in de schoot van de fysiotherapeut geworpen worden. Is het toeval dat juist afgelopen week een vacature Manager Communicatie (32-40 uur) m/v met aansturing van de 6 medewerkers is gekomen. Het is dat ik maar 8 uur beschikbaar zou zijn, maar met bestuurservaring PR en Voorlichting van patiëntenverenigingen zou ik wel weten wat we het eerste aan zouden moeten pakken. Besturen is geen ingewikkeld werk. Goed communiceren is dat wel. Duidelijk aangeven welke richting je uit wilt en goed luisteren maakt je een betere bestuurder, waarvoor leden zeker begrip voor zullen opbrengen.