Het grote graaien binnen de fysiotherapie, fictie of werkelijkheid ?
Algemeen door: Thom Schambergen Geef uw reactieHet lijkt er op dat ook binnen de fysiotherapie er collegae zijn die niet vies zijn van bepaald graai gedrag.
Allemaal zijn wij verontwaardigd als er weer absurde bonussen worden uitgekeerd aan managers die bijna een heel bankwezen aan de rand van de afgrond hebben gebracht. Terecht maken wij ons boos over de absurde bedragen die managers meekrijgen als “ dank voor bewezen diensten” .
Echter de laatste tijd krijg ik het idee dat men ook in fysioland niet vies is van “pakken wat men pakken kan” getuige het volgende voorbeeld.
Steeds vaker krijg ik verontwaardigde reacties van “klanten” die te horen krijgen dat zij voor fysiofitness een “gewoon” abonnement kunnen/moeten kopen waarvan ik voorop kan stellen dat deze bij ons niet al te duur zijn. Zo laatst ook een “klant” die na verhuisd te zijn bij ons binnenkwam met de vraag of hij bij ons zijn “sportuurtje” kon continueren.
“ Ja maar bij jouw collega hoef ik niks te betalen, dat wordt vergoed door het ziekenfonds…..”
Daarbij heb ik “artrose” dat is toch chronisch ??
Ik probeer dan zo goed als mogelijk uit te leggen wat (in mijn ogen)het verschil is tussen medische fitness en fysiofitness of fitness ter bevordering van de algemene gezondheidstoestand. Toegegeven, de grens hiervan bepalen is niet altijd even eenvoudig. Daarbij probeer ik subtiel te vermelden dat “sporten op verwijzing” zonder enige vorm van begeleiding neigt naar onjuist gebruik van het recht op behandelingen fysiotherapie. Na enig moment begint de patiënt het te snappen en vind daarbij het verhaal ook nog eens heel logisch. Deze “klant” besluit dan toch maar om een abonnement te kopen en begint bij ons te sporten.
Langzaam komt het verhaal op het “trainen” bij mijn collega en hij vertelt het volgende verhaal.
De patiënt ging 2 maal per week een uur sporten. Eenmalig kreeg hij een schema uitgelegd waarmee hij aan de slag kon. Verder begeleiding bestond uit het vriendelijke “ goedemorgen” en “veel plezier” in de wachtkamer. De begeleider moet immers ook andere “patiënten” helpen.
Voor mijnheer werd een chronische machtiging aangevraagd. Per sportuurtje werden 2 behandelingen gedeclareerd (klant is immers een uur bezig) waarbij de patiënt ook nog eenmalig “ inschrijfkosten” moet betalen. Een simpel rekensommetje leert dat voor deze patiënt 4 behandelingen per week gedeclareerd werden. Als wij uitgaan van een gemiddelde behandeltarief van 28 euro dan “kost” dit “fitnessabbonement” 16 x 28 euro = 448 euro per maand….. Voor dit geld kun je bij de meeste gemiddelde sportscholen een heel jaar sporten.
Vraag is nu of dit een incident is of op grotere schaal gebeurt ?? Stel dat dit laatste het geval is, kan ik mij dan voorstellen dat ziekenfondsen gaan snijden in het tarief en het aantal behandelingen per kalenderjaar? Kan ik mij voorstellen dat ziektekosten explosief stijgen en dat premies stijgen? Kan ik mij dan voorstellen dat het “behandelgemiddelde” als kwaliteitsindicator ingezet gaat worden. Ja dat kan ik, ik kan er zelfs begrip voor opbrengen.
Nogmaals wil ik niet de suggestie wekken dat dit op grote schaal gebeurt en dat alle collegae met fysiofitnesscentra op deze wijze werken, geen kwaliteit leveren en hen als graaiers wil betitelen, echter ik zou heel benieuwd zijn of dit het topje van de ijsberg is of gewoon een incidenteel geval…..
Sport ze !
36 reacties op “Het grote graaien binnen de fysiotherapie, fictie of werkelijkheid ?”
Plaats uw reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.
juli 17th, 2010 at 22:55
Wij geven migrantenvrouwen training volgens een protocol en na 13 weken stopt dit. De dames worden in dit protocol toegeleid naar de reguliere sport in de wijk. Ze kunnen dit protocol bij ons slechts 1 maal volgen. Wij horen regelmatig dat in een praktijk elders in de wijk je ‘gratis’ kunt sporten. Daar wordt de migrantengym, wat ik van patienten regelmatig hoor, voortgezet gedurende 1 of 2 jaar. (de cesartherapie kent geen pakket beperkingen in de AV zoals die bij de fysiotherapie wel gelden). Dus gaan de dames, in plaats van naar de reguliere sport, die overigens ook al met veel subsidie heel goedkoop is (1 a 2 euro per keer), vaak naar ‘de concurrent’. Je zou ook kunnen denken, wat kan mij het schelen en je groepjes iedere keer weer vullen met dezelfde deelnemers…. de zaak moet draaien. Dit heeft wel consequenties voor je doelmatigheidsgetal van de zorgverzekeraar.
Tot op heden hebben wij dit niet gedaan.
Ondernemen in de zorg is een zorg. Er is een conflict tussen de commerciele, zakelijke kant en de zorg voor de patient.
Om op je stelling terug te komen: Geen fictie, wel werkelijkheid.
Met zijn allen zijn we de dupe, ook de patienten als de zorgkosten hierdoor teveel stijgen.
juli 17th, 2010 at 22:55
Willen jullie nòg een voorbeeld?
Bij ons werd een zitting geweigerd door de verzekering met als omschrijving: is al gedeclareerd of aan een ander uitbetaald. Verzekering gebeld waar we te horen kregen dat een collega inderdaad op dezelfde dag …… 1 x 1850 + 1 x 1860 gedeclareerd had. Vonden we raar omdat bewuste patient reeds vele jaren bij ons onder behandeling is. Kontakt opgenomen met patiënt die eigenlijk schrok en zei dat ze er alleen binnengelopen was om te kijken, ze was er nauwelijks 10 min. geweest. Wij de collega gebeld. O geen probleem, dan is er iets fout gegaan, ik zal de boel crediteren, was de reactie. Na 3x maandelijks gedeclareerd te hebben en 3 x afgewezen, wéér verzekering gebeld. Nee hoor, nooit een creditnota gehad. Gewoon patient een rekening sturen. Na 1 1/2 maand was hij nog niet betaald en hebben we een herinnering gestuurd. Ze belde verontwaardigd op, ze had de rekening aan de bewuste collega gegeven, die daarop beloofd had ONS te betalen. Omdat ik haar uitlegde dat dat de bedoeling niet was want 1 x 1850 + 1 x 1860 is méér dan de € 28,00 die wij in rekening gebracht hadden. Ze zou de herinnering doorgeven en eiste een schriftelijk bewijs van de creditering. Die stuurde ze ons door per mail, met erbij geschreven, dat alles gelukkig opgelost was. Mooi niet dus. De zitting die gedeclareerd was was een andere datum en er werd 1 x 1000 gecrediteerd. Schoot ik nog niets mee op. Toen ik haar dat aan haar verstand probeerde te krijgen, werd het ineens een heel nare correspondentie want ik kreeg o.a. naar mijn hoofd geslingerd dat ik zeer vervelend EN ONCOLLEGIAAL handelde, omdat ik aandrong op creditering aan de verzekering en het niet even samen met de geachte collega oploste. Het drong echt niet bij haar binnen, dat als we daarin mee zouden gaan, de collega nog € 10,00 overhield aan een niet gegeven behandeling, terwijl wij tot nu toe nog niets ontvangen hebben voor een wèl gegeven behandeling en heel veel sores de afgelopen weken. Wij zitten ons nu te beraden of we haar binnenkort een tweede herinnering gaan sturen. Voor het geld zou het onzin zijn, maar het rechtvaardigheidsgevoel hè. En …………. het is het 3e geval met deze collega de laatste maanden. Misschien nog wel meer, want dit is uitgekomen omdat het op dezelfde dag gedeclareerd is, een dag later en het was niet uitgekomen. Het is een vervelende ontwikkeling.
Groeten, Karin
juli 17th, 2010 at 22:56
Voor mij een duidelijk verhaal, Karin,
Je hebt een behandelovereenkomst met jouw patiënt.
Een eventueel contract met de zorgverzekeraar van patiënt is hier niet meer aan de orde.
Gewoon een herinnering sturen met het openstaande bedrag.
Mocht dat al gebeurd zijn, dan het volgende bericht.
(BSN )
Betreft laatste herinering.
(Declaratie nr(s) xxxx)
Geachte xxxxxxxxxxx,
Gaarne verzoek ik u de openstaande declaratie(s) binnen veertien dagen na heden te voldoen. Bij uitblijven van de betaling zal de vordering ter incasso worden aangeboden. De hieraan verbonden kosten (15% van het declaratiebedrag en de verschenen rente met een minimum van € 35,00 eventueel verhoogd met de B.T.W. over dit bedrag) komen voor uw rekening, zulks op grond van de door ons gehanteerde en u bekende betalingsvoorwaarden van de Vereniging van Vrijgevestigde Fysiotherapeuten. Verder komt voor uw rekening de wettelijke rente ingevolge voornoemde voorwaarden.
Tevens ontstaat er een vertrouwensbreuk en bent U niet meer welkom in onze praktijk.
Voorzover de voorwaarden niet van toepassing mochten zijn, dient u dit schrijven op te vatten als laatste kennisgeving dat u in verzuim verkeerd, onder aanzegging van de wettelijke rente tegen veertien dagen na heden. Voorts komen in dat geval de buitengerechtelijke kosten voor uw rekening als vermogensschade ex art. 6:96 lid 2 sub c van het Burgelijk Wetboek.
Gelijk aan de belastingdienst zal Uw betaling eerst gebruikt worden ter betaling van de kosten / rente. Het bedrag wat van Uw betaling overblijft, wordt gebruikt voor de declaratie.
Daarna eventueel de gerechtsdeurwaarder.
—
Mvg.
Kok van Dorssen.
juli 17th, 2010 at 22:56
karin,
te triest voor woorden. Ik zou dit aankaarten eerst bij het ziekenfonds en desnoods bij het KNGF. Collega brengt iest in rekening waarvoor hij niet gewerkt heeft. Dat is fraude. Als patient bij deze collega geweest is dan is er een intern verslag aanwezig bij die collega en dat kan patiente opvragen.
Ruud
juli 17th, 2010 at 22:56
Wanneer hebben we in KNGF-gerelateerde publicaties of congressen voor het laatst iets gehoord om de nadelen van marktwerking te minimaliseren?
We weten toch allen dat economische waarden wat anders zijn dan economische waarden?
juli 17th, 2010 at 22:56
Deze handelswijze is alom bekend en wordt ook op grote schaal toepast. Als het dan weer een keer fout gaat en er wordt ingrepen/gecorrigeerd dan wordt er weer van alle kanten geklaagd. Waar geld verdiend kan worden regeert echter niet de ethiek maar het elastiek. We moeten het met zijn allen niet willen en dat betekend duidelijkheid, geen gecombineerde fitnesscentrum wat uit de zorg gefinancierd wordt. Het is mij alijd al een raadsel geweest hoe sommige collega’s uit de karige vergoeding van de zorgverzekeraars zulke fraaie panden/oefenzalen/fitnessomgevingen van kunnen financieren. Er moet dus een secundaire geldstroom zijn. Op zich niets op tegen als de grens maar duidelijk blijft!
juli 17th, 2010 at 22:57
Peter v.d. Salm Zegt:
Foutje in mijn eerdere bericht: We weten toch allen dat economische waarden anders zijn dan ethische waarden?
Wanneer hebben we in KNGF-gerelateerde publicaties of congressen voor het laatst iets gehoord om de nadelen van marktwerking te minimaliseren?
We weten toch allen dat economische waarden wat anders zijn dan economische waarden?
juli 17th, 2010 at 22:57
Beste Kok van Dorssen,
De tekst van jouw derde herinnering waarin onder andere staat: “…betalingsvoorwaarden van de Vereniging van Vrijgevestigde Fysiotherapeuten. Verder komt voor uw rekening de wettelijke rente ingevolge voornoemde voorwaarden….” is de letterlijke tekst van de VVF van vóór de vrije tarieven en is derhalve verouderd.
Er is al geruime tijd geen VVF meer en dus zijn er ook geen betalingsvoorwaarden van die vereniging meer.
Collectieve betalingsvoorwaarden i.h.a. worden m.i. ook niet meer toegestaan door de Mededingingsautoriteit.
Je moet tegenwoordig je eigen betalingsvoorwaarden vaststellen en zo nodig deponeren.
juli 17th, 2010 at 22:58
En ik maar denken dat dit aan mij lag.
Wij geven ook (goedkoop) fyfiofitness. Mensen willen idd vaak dat de verzekeraar betaald. Ik leg dan altijd uit dat ik ook naar een sportschool ga, dit ook goed voor mijn gezondheid is en mijn verzekeraar dit ook NIET betaald. Dan is het vaak duidelijk hoet zit.
Ik denk ook dat deze praktijken mede oorzaak zijn voor het bezuinigen op fysiotherapie in de pakketten. Kan het KNGF hier niets aan doen?
En het verhaal wat ik hierboven lees: SCHANDALIG.
Zo iemand moeten ze aanklagen, watn dit is gewoon fraude! Zo’n therapeut zo geen contract meer moeten krijgen met zorgverzekeraars!
juli 17th, 2010 at 22:58
in zo’n fitness-centrum 30 toestellen-hometrainers,skywalkers,allemaal bezet tegen een tarief van 28 euro(x30-reken uit je winst en dat 16x per dag),met een paar fysiotherapeuten om instructies te geven.
Ja een lekkere sociale boel bij elkaar-en de kleine zelfstandige staat zich de pleuris te werken
een collega vertelde hiervan onlangs en het mooie nog-‘de verzekeraar stuur ze er ook nog naar toe ook,tot mijn verontwaardiging!!!???
juli 17th, 2010 at 22:58
Zeker herkenbaar het verhaal van Thom Schambergen, mijn inschatting is dat het veel voorkomt en ook dat het stilaan een smet vormt op ons blazoen wat gezien de vele kwalitatieve inspanningen die de meeste van ons zich getroosten de laatste jaren niet terecht is.
Bij ons fysiofitness, zeer zeker, maar gewoon op eigen kosten die overigens helemaal geen bezwaar hoeven zijn. Onze groepen zitten vol met gemotiveerde mensen, als het iets kost wordt het ook waardevoller!
juli 17th, 2010 at 22:59
het UKG apparaat is vervangen door een home-trainer. De fysiotherapeur blijft inventief !
juli 17th, 2010 at 22:59
Fysiotherapeuten zijn net gewone mensen. De meeste zijn integer maar er zijn ook fraudeurs bij.
Het is wel jammer het zelfreinigend vermogen van de beroepsgroep minimaal is. Alleen wanneer er sprake is van HKZ-certificatie wordt getoetst of indicatiestelling terecht is. Van patiënten die volgens de praktijkhouder indicatie fysiotherapie hebben, moet een patiëntendossier aanwezig zijn dat voldoet aan de richtlijn verslaglegging. Dit wordt door een onafhankelijke certificeerder getoetst. Hoewel een dergelijke toets binnen een praktijk steekproefsgewijs plaats vindt, bedenkt de praktijkhouder zich wel twee keer voordat deze het risico neemt om “patiënten” onder de noemer van fysiotherapie te laten trainen. Fraude komt onder HKZ-gecertificeerde praktijken eigenlijk niet voor.
juli 17th, 2010 at 22:59
beste Menno,
Je betoog begint leuk maar om nu te stellen dat zo’n HKZtje een garantie biedt tot minder graaien geloof ik helemaal niets van. Hoe kan die controleur nu zien of patient in de rekstok hing of dat hij op een bank lag; creatief boekhouden blijft bestaan. Ik vind dit toch wel een beeetje naief, sorry hoor. Daarbij komt het veel grotere gevaar en dat is dat wellicht sommige ‘hakazettertjes’ denken ‘ik doe het netjes want daar heb ik een certificaatje voor’ en ondertussen lekker graaien. Je zei het zelf al: fraudeurs zitten er altijd bij. Trouwens, hoe heb jij je laatste zin getoetst?
juli 17th, 2010 at 23:00
# Beste Fysiotherapieter,
Je hebt vast nog nooit een audit meegemaakt. Iemand die wel een audit heeft meegemaakt weet dat een auditor altijd een dossier eruit pikt dat niet zo lekker in elkaar zit. Is doorgaans geen probleem want je wordt niet op één dossier beoordeeld laat staan afgeschoten. Wanneer een auditor een vermoeden heeft(wordt nogal eens ingegeven door de lichaamstaal en mate van transpiratie van de auditee) dat er iets niet goed zit is het een koud kunstje om via de (electronische) agenda een spoor te vinden. Vooral wanneer er trainingsuren zijn vrijgeblokt. Bij twijfel vraag je gewoon het dossier of trainingsschema van één van de personen die trainen op. Doorgaans klopt het patiëntendossier al niet. Een paar listige vraagjes m.b.t. de wijze van betaling van die persoon en de praktijk valt door de mand. Het is echt niet moeilijk. Een praktijk die gesnapt wordt, krijgt een * achter de naam, mag z’n “fout” herstellen en kan bij een volgende bezoek de borst nat maken. Want bij één herhaling wordt het certificaat van de muur geschroefd. Maar: wanneer je me niet wilt geloven, moet je dat zelf weten.
Ik vind het wel jammer dat in deze discussie iedereen schande spreekt over gefrauderende collega’s, maar een (mogelijke) oplossing gelijk onderuit geschoffeld wordt. Denk je soms dat verzekeraars niet weten dat er gefraudeerd wordt? Ze verrekenen het waarschijnlijk al gewoon in de tarieven die jullie krijgen. In feiten financiert de eene groep fysiotherapeuten de frauderende andere groep. Zolang jullie (fysio’s) houding (in dit geval vooral naar elkaar) niet verandert, zal er ook niets veranderen. Denk in termen van oplossingen in plaats te zitten navelstaren. Geef die praktijken die frauderen gewoon aan! Of blijven jullie ze liever financieren?
#
juli 17th, 2010 at 23:00
Ach, weet je wat het is; zelf ben ik ook zo’n moraal ridder die denkt dat dit soort praktijken allemaal niet kunnen en slecht zijn voor de beroepsgroep en haar toekomst.
Echter, dit soort lui denken “val kapot met jullie moreel geweten en beroepsgroep gebla bla”; ik pak gewoon die centen nu het nog kan. En ik lach me
kapot met 20 mille de maand extra aan “medsiche fitness” inkomsten. Ik leef maar 1 keer en who cares over de toekomst. Nu pakken, nu leven, later zorgen….Maar dan heb ik wel goed geleefd en gelachen. En wie het laatst lacht vraag IK me af……..
juli 17th, 2010 at 23:01
Beste Menno,
Ik dacht dat HKZ-certificering niets meer en minder zegt dan dat je voldoet aan een kwaliteitsmangamentsysteem.
Plat gezegd: als je kwalitatieve onzin aan de inputzijde goed managet volgens de HKZ-norm (met inderdaad de vraag of de werkelijkheid goed overeenkomt met het aangeleverde papier voor de audit) bliljft je zitten met (gekwalificeerde) onzin aan de outputzijde.
Wat mij betreft begint de oplossing bij een discussie over wat wij als fysiotherapeuten ‘fysiotherapie’ vinden dat verzekeringstechnisch vergoed kan worden
juli 17th, 2010 at 23:01
Ik herken het helaas maar al te goed. Enkele van mijn oudere collegae gebruiken standaard bij iedereen UKG. Die kunnen dus 4 mensen in een uur behandelen. Ik ben er daarentegen voor de patient, die ik wel de tijd geef die hij/zij nodig heeft en verdiend! Dat wordt me niet altijd in dank afgenomen, want hierdoor is mijn omzet beduidend lager… (en verdiend mijn baas dus minder aan mij). Ik baal hier echt enorm van, ik ben geen fysiotherapeut geworden om de boel op te lichten, maar ik ben er in de eerste plaats voor de patient, daar zou het om moeten draaien!
juli 17th, 2010 at 23:02
het graaien zal weer toenemen als de SP de fysio in het pakket weer toelaat;dat wordt een kaalslag met het hedendaags moraalgeridder
ben een voorstander voor vrije tatrieven waarvoor eerlijk gewerkt wordt-en dat kan ik nu niet meer zeggen,datb dat nog opgaat
juli 17th, 2010 at 23:02
Beste P. v. d. Zalm,
Ik heb niet eerder kunnen reageren wegens verblijf in het buitenland, maar je moet jezelf toch wat beter oriënteren aangaande het HKZ en de mogelijkheden hiervan bij het oplossen van het probleem waar deze discussie over gaat. Jouw stelling van “kwalitatieve onzin aan de inputzijde…..tot gekwalificeerde onzin aan de outputzijde.” is flauwekul en je beledigt er veel van je collega’s mee. Maar zolang jij je niet serieus in de HKZ-materie verdiept hebt, is een discussie hierover zinloos. Jij ziet de oplossing in een discussie onder de fysiotherapeuten zelf. Ook deze discussie lijkt mij zinloos, omdat jullie als professionals als geen ander zouden moeten weten wanneer fysiotherapie (nog) geïndiceerd is of niet. Op beroepsethiek van de fysiotherapeuten een beroep doen is blijkbaar in veel gevallen ook zinloos. Blijft eigenlijk alleen feitelijke controle over. Gewoon steekproeven nemen bij praktijken. Keihard aanpakken die fraudeurs. Wie van de fysiotherapeuten heeft de moed om het “meldpunt fraude fysiotherapie” in het leven te roepen? Of toch maar fraude accepteren: “Het zijn tenslotte wel een beetje m’n collega’s.”. Ik ben benieuwd wanneer een fysiotherapeut in deze discussie met een concrete oplossingsmogelijkheid komt. Jullie kunnen wel blijven discusseren maar dat heeft vooralsnog niet tot een mogelijke oplossing geleid. Kom op! Wie durft?!
juli 17th, 2010 at 23:02
Beste Menno,
Dat jij een HKZ-auditer bent had ik al begrepen en ook vernomen van een collega van je. Ik denk dat jij op deze site niet moet proberen je handel aan de man te brengen. Dat collega vd Zalm een bepaalde visie heeft (en ik ondersteun hem daarin) betekent dat collega-FT’n kunnen reageren. Verder roep je ongefundeerd op tot het aanbrengen van ‘fraudeurs’, een volksgericht dus. Je zal als praktijk met een grote fitness hut maar tussen een paar HKZ gecertificeerden zitten. Eng idee hoor. Trouwens, wat is nu precies de definitie van een fraudeur inzake deze kwestie? Persoonlijk denk ik dat iemand die een ‘lastig nekje tientallen keren masseert (en dat gebeurt nog heel veel) ook tot de categorie fraudeurs gerekend kan worden’ en zo kan je oneindig door redeneren. Succes met je kruistocht!
PS ik ben een ZZP’er en heb geen fitness hut.
juli 17th, 2010 at 23:03
Beste Menno,
Als de Rekenkamer concludeert dat het eindelijk eens tijd wordt voor wetenschappelijk onderzoek naar de relatie tussen certificering van kwaliteitsmanagementsystemen en de kwaliteit van de geleverde zorg, bevind ik me niet in verkeerd gezelschap.
Waarschijnlijk omdat het inmiddels een mijoenenbusiness is, gelooft bijna iedereen voetstoots dat die relatie onomstootbaar bewezen is.
Waar kan ik op de site van HKZ vinden wat kwalitatief goede fysiotherapeutische zorg is?
Wel bijvoorbeeld: ‘De klant staat steeds centraal’, maar dat staat ook de patiënt in deze ingebrachte casus bij uitstek.
Laat ik het concreet houden: kun jij met deze ingebrachte casus als uitgangspunt aangeven hoe HKZ hier tot een definitie komt van fraude?
Met vriendeljke groeten,
Peter van der Salm.
p.s.
De richtlijn verslaglegging vraagt niets anders dan het vastleggen van de inhoud van de stappen in het onderzoek- en behandelproces. Ook daarvan is de vraag of de kwaliteit van dit proces overeenkomt met de kwaliteit van de geleverde fysiotherapeutische zorg.
Als jij van mening bent dat wij in de beroepsgroep fysiotherapie nog een flink eind te gaan hebben met het bepalen wat als goede fysiotherapeutische zorg aangemerkt kan worden, heb jij mij aan je kant.
juli 17th, 2010 at 23:03
Beste Fysiotherapieter en Peter,
Eerst maar even op Fysiotherapieter gereageerd:
Ik ben o.a. opgeleid voor auditor. Ik voer echter geen audits omdat ik advies en controle gescheiden wil houden. Het is wel makkelijk om mij ervan te betichten dat ik m.b.v. dit weblog mijn product aan de man probeer te brengen terwijl jezelf alleen maar via een schuilnaam deel durft te nemen aan deze discussie. Net zoals fysiotherapeuten probeer ik op de hoogte te blijven over hetgeen in mijn markt plaatsvindt. Weblogs als deze geven mij veel informatie. Maar wanneer jij vindt dat dit onder werving valt, laat ik het dan maar goed doen. Via mijn site: – link – kan iedereen informatie vinden over de producten en diensten die ik voor de fysiotherapie lever. Ik zie per jaar ongeveer 150 fysiotherapiepraktijken van binnen en heb onderhand een aardig beeld hoe de fysiotherapie zich ontwikkelt. Het is geenszins de bedoeling om een volksgericht te initiëren. De opmerking heeft betrekking op het feit dat fysio’s wel schande spreken over de handelwijze van een aantal collegae maar geen actie ondernemen. Dit is namelijk het probleem binnen jullie beroepsgroep. Wanneer jullie iets willen veranderen zullen jullie eerst anders moeten leren denken. Zolang jullie met collegae onderling blijven discussiëren zal er niets veranderen.
Je haalt een paar keer de term “Fitnesshut” aan. Ik ken veel praktijken die naast revalidatie ook fitness onder begeleiding aanbieden die door de deelnemers zelf betaald wordt (geen fraude voor de duidelijkheid). Heel verstandig van die praktijkhouders. Doordat ze inkomsten genereren die niet gerelateerd zijn aan verzekeraars worden ze ook minder afhankelijk van die verzekeraars. Dat is toch wat jullie willen? Waarom dan zo negatief over fitness? Als ZZP’er ben je volledig afhankelijk van verzekeraars. Ben je daar zo blij mee? Je refereert ook nog naar iemand”die “een lastig nekje masseert”. Maak wel het verschil tussen fraudeurs en knoeiers. Van die laatste groep zijn er ook nog heel wat binnen jullie beroepsgroep.
Voor wanneer je weer wilt reageren: laat zien dat je een kerel bent en doe dat eens onder je eigen naam.
Peter,
Ik zie in de praktijk duidelijk een relatie tussen kwaliteitsmanagementsystemen (al dan niet HKZ-gecertificeerd) en kwaliteit van geleverde zorg.
Dit weblog gaat over het grote graaien en fraude binnen de fysiotherapie. Graag wil ik de discussie over het onderwerp dat jij aangeeft voeren, maar dan in een nieuwe discussie.
Groet,
Menno Bouman
juli 17th, 2010 at 23:03
Beste Menno,
Iedere fysiotherapeut behoort het grijze gebied te kennen tussen ‘medisch noodzakelijke zorg’ en ‘voor eigen rekening’.
Dat ‘inkleuren’ wil nog wel een verschillen alsmede de scheiding tussen die twee terreinen.
Als voorbeeld een plastische chirurg, die scheidt ook heel duidelijk zijn medische en cosmetische praktijk.
Maar terug naar je aanvankelijke stelling dat je meende dat HKZ een middel zou zijn om in deze casus ‘fraude’ te formuleren.
Daar ben in nog wel benieuwd naar.
Met vriendelijke groeten,
Peter van der Salm.
juli 17th, 2010 at 23:04
Beste Peter,
Eerst maar een gezond en gelukkig 2010 toegewenst!
De HKZ-norm bevat geen definitie van fraude. In het algemeen kan fraude gedefinieerd worden als: “bedrog bestaande uit vervalsing van administratie of ontduiking van voorschriften.”
De HKZ-norm bevat wel de eis (§ 2.3.1) dat er zorg verleend dient te worden “conform wettelijke vereisten en professionele richtlijnen en protocollen”. Moedwillig afwijken van deze wettelijke vereisten en/of professionele richtlijnen en protocollen, impliceert fraude. (Even de mate van afwijking buiten beschouwing gelaten.)
In mijn reactie van 26 november heb ik aangegeven dat het HKZ een middel is om fraude te ontdekken. Om een HKZ-certificaat te verkrijgen wordt de praktijk geaudit. Het vakinhoudelijke deel wordt door een materiedeskundige geaudit. Bij het niet of onvoldoende voldoen aan § 2.3.1 van de HKZ-norm zal geen certificaat afgegeven worden. Jaarlijks wordt een controle-audit uitgevoerd om te onderzoeken of de praktijk nog steeds aan de HKZ-norm voldoet. Eerder heb ik ook al aangegeven dat het niet bijster moeilijk is om fraude te ontdekken.
In de p.s. van jouw reactie van 16 december vraag je jezelf af of de kwaliteit van het verslagleggingproces overeenkomt met de kwaliteit van de geleverde fysiotherapeutische zorg.
Uit ervaring binnen praktijken kan ik melden dat een goed dossier als spiegel fungeert voor de behandelaar. Therapeuten worden kritischer t.o.v. hun eigen handelen. Daarnaast is het ook zo dat binnen praktijken die in het HKZ-implementatieproces zitten de therapeuten doorgaans elkaars dossiers monitoren. Dit om o.a. terminologie en handelen op elkaar af te stemmen zodat overdracht van dossiers efficiënt verloopt. Dit proces van monitoren heeft tevens een positief effect op de teamvorming binnen de praktijken.
Groet,
Menno Bouman
juli 17th, 2010 at 23:04
“Daarnaast is het ook zo dat binnen praktijken die in het HKZ-implementatieproces zitten de therapeuten doorgaans elkaars dossiers monitoren.”
Geloof jij dit nu zelf? Ik vraag me echt af of jullie in droomwereld leven.
Administratie kost tijd en tijd nu eenmaal geld. Dus wordt dit zo beknopt en efficiënt mogelijk gedaan teneinde tijd te besparen en patiënten te kunnen behandelen. Dit levert immers geld op; dossiers tot in den treuren bijhouden niet. Dossiervorming is een must en dat is maar goed ook, alleen zijn zowel de zorgverzekeraars alsook jullie daar erg ver in doorgeslagen. En nee, wat minder dossiervorming is geen fraude, maar eerder weer even normaal doen met zijn allen.
juli 17th, 2010 at 23:05
Beste Gerard,
Monitoren van dossiers is voor jou wellicht fictie maar voor steeds meer praktijken werkelijkheid. Deze praktijken zien het dossier als onmisbaar onderdeel binnen de totale behandeling van de patiënt. Monitoren leidt ook tot goede praktijkafspraken m.b.t. verslaglegging waardoor deze bondig en effectief wordt. Het komt de behandeling van de patiënt ten goede. Deze praktijken gaan wat kwaliteit betreft verder dan het behalen van accreditatiepunten.
Wat jij misschien nog niet wist: De wijze van verslaglegging is niet gebaseerd op eisen van verzekeraars of van “ons” (wie je daar dan ook mee bedoeld).
Verslaglegging is gebaseerd op de richtlijn die door de beroepsgroep van fysiotherapeuten zelf is vastgesteld. Het enige wat van behandelaars verwacht wordt, is dat ze zich houden aan de richtlijnen die door hun beroepsgroep zijn vastgesteld.
Even in relatie tot fraude: gemotiveerd afwijken van de richtlijn verslaglegging (zonder kans op afbreukrisico m.b.t. de behandeling) is zonder meer toegestaan.
Wanneer jij denkt met jouw houding tot verslaglegging over een paar jaar nog binnen de fysiotherapie mee te kunnen komen, vraag ik me af wie van ons beide in een droomwereld leeft.
Groet,
Menno Bouman
juli 17th, 2010 at 23:05
Beste Menno,
Op verschillende plaatsen lees ik in je reacties een relatie tussen de kwaliteit van procesonderdelen en de daaruit voortvloeiende betere kwaliteit van de output van de zorg.
Juist hiervoor is geen enkel bewijs (wat overigens niet wil zeggen dat dit er niet t.z.t. wel kan komen.)
Ik weet ook wel dat als de kwalteit van die output niet goed benoemd kan worden (omissie van onze beroepsgroep, ik steek de hand ook in eigen boezem) , niets anders resteert dan sturing op het proces.
Voor de postbezorging b.v. heb ik als klant 5 simpele output-kwaliteitseisen en dan interesseert het mij niets wat de kwaliteit van de postsorteermachine is, de route die de postbode loopt of dat hij of zij bezorgt met de fiets of met een Ferrari.
Met groeten,
Peter van der Salm.
juli 17th, 2010 at 23:05
Beste Peter,
Bewijs in termen van lagere behandelgemiddeldes o.i.d. kan ik niet geven. Wellicht wanneer er op langere termijn onderzoek naar gedaan wordt, zal het misschien iets meer inzicht geven. Zoals je zelf al zegt is de output heel moeilijk te benoemen, laat staan te meten. Een patiënt die advies niet opvolgt en daardoor geen resultaat bereikt of een patiënt die te snel weer aan het werk gaat, overbelast en daardoor niet het beoogd eindresultaat bereikt. Deze situaties zullen waarschijnlijk altijd blijven bestaan. Mijn bewering gaat niet zozeer over de output op korte termijn, maar meer over het (methodisch) handelen van de behandelaar. Wat ik in de praktijk constateer: Door een adequate dossiervorming zijn behandelaars (zelfver)zekerder. Door elkaars dossiers op gezette tijden te monitoren wordt er beter gecommuniceerd en durven behandelaars eerder bij elkaar te raden te gaan. Wanneer dit proces op lange termijn wordt doorgezet zal dit zeker (meetbare) resultaten opleveren wat betreft de output. Het zal de patiënt weinig interesseren of, en hoe er gecommuniceerd wordt, net zoals jij het ervaart wat betreft de postbezorging. Het is wel van belang dat de beroepsgroep zich ervan bewust is dat bepaalde processen (interne communicatie in praktijken, dossiervorming in -monitoring) tot een beter resultaat kunnen leiden.
We zijn nu al aardig van het oorspronkelijke thema. De nieuwe peiling zal waarschijnlijk wel wat discussie opleveren.
Groet,
Menno Bouman
juli 17th, 2010 at 23:05
Beste Menno,
Er lijkt mij ook genoeg over gezegd.
Een feit blijft vooralsnog als wij als beroepsgroep niet weten te benoemen wat goede kwaliteit aan output is in onze curatieve zorg, fraude moeilijk benoembaar blijft, ook in een HKZ-omgeving.
In die zin kan ik niet altijd het enthousiasme van voorstanders van HKZ onderschrijven.
Ik blijf de ontwikkelingen op het gebied van HKZ volgen.
Met vriendelijke groeten,
Peter van der Salm.
juli 17th, 2010 at 23:06
Het probleem met al die regels, HKZ certificering en audits is: als ik een patiënt een fantastische behandeling heb gegeven maar heb verzuimd dat precies op te schrijven word ik bij een audit beoordeeld als een slechte fysiotherapeut.
Geef ik die patiënt echter een waardeloze behandeling, maar noteer ik over die behandeling wel alles keurig volgens alle regeltjes in het dossier dan kan ik niet anders dan als een prima fysiotherapeut worden beoordeeld.
Immers, niet de kwaliteit van je behandeling wordt beoordeeld, maar allerlei ambtelijke processen en verslaglegging er omheen.
De tandarts kan op die manier mij een slechte wortelkanaalbehandeling geven, waarbij nog rommel in een van de wortels zit, maar volgens dit soort systemen heeft hij het prima gedaan als hij maar alles netjes in zijn dossier heeft staan.
Men beoordeelt slechts gehoorzaamheid aan de bureaucratie.
Al die systemen garanderen van geen kant goede behandelingen, integendeel, ze leiden er slechts van af.
juli 17th, 2010 at 23:06
Met een goede beoordeling en een zorgvuldige registratie maakt een arts zich bij de verzekeraars niet populair. Pogingen van de patiënt of helpers tot het vinden van oorzaak van de ziekte en het bereiken van herstel worden afgewisseld met absurde medische merkwaardigheden en vergissingen. Tot opzettelijke fouten toe. Overspannenheid wordt dan bijvoorbeeld vertaald in ‘karakterzwakte’. Ernstige nekproblemen
resulteren in een eindeloze reeks fysiotherapie. Of in jarenlange vergeefse bursitisbehandelingen aan de schouder, tot operatieve ingrepen toe. Waar hoofd- of nekletsels vaak gepaard gaan met chronische vermoeidheid, slapeloosheid, hoofdpijn en duizeligheid wordt dit afgedaan als labiel gezeur. Hersenkneuzing wordt veelal genoteerd als hersenschudding of een vage andere omschrijving. Een reeks fysieke en psychische
klachten wordt zo bijvoorbeeld jarenlang symptomatisch behandeld. Alsof het professioneel besef lijkt te ontbreken, dat allereerst de chronische uitputting (overspannenheid) van de patiënt en de oorzaak daarvan zou moeten worden erkend. Tot zonneklaar blijkt dat de werkgever/verzekeraar-opdrachtgever van de onderzoekend medicus daarvan niets wilde weten.
Bron: werkgroep1970 / 5.1 MEDISCH ZUIVER OORDEEL IN HET GEDRANG
juli 17th, 2010 at 23:07
Melissa, vertel je even wat je met het aanhalen van deze tekst (uit 1970) wil zeggen?
juli 17th, 2010 at 23:07
Jullie dwalen af met de discussie.
De discussie gaat over het meteen 1850 en 1860 declareren bij iemend die, voor informatie, langs komt op een trainingscentrum (sportschool?).
augustus 3rd, 2010 at 10:17
Beste Koos,
Terecht dat je jouw opmerking plaatst.
Ik zou de kern van het opgezette betoog door collega Thom Schambergen (hij moet maar hier reageren als dit niet juis is) willen samenvatten met de allereerste vraag wat fysiotherapie nu precies is?
Kijk daartoe eens naar de Wet BIG, ons ‘Besluit’ (en de nota’s van toelichting op beide), onze KNGF gedragsregels,de Modelregeling Fysiotherapeut-Patiënt en ons beroepsprofiel.
Dan kennen we ook nog het verschil tussen het publieke/sociale karakter van de Zorgverzekeringswet en het private karakter van de aanvullende verzekeringen.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
augustus 16th, 2016 at 14:35
Ja, je maakt verschillende praktijken mee. Ook de fysiowereld is – gelijk de ‘echte’ wereld – niet ideaal. Zelf zoiets gelukkig niet meegemaakt: we hebben zelf goede ervaringen met fysioabonnementen, en we zijn ook tevreden over de ervaring van ons dochtertje met kinderfysiotherapie in onze woonplaats Veghel. Het is wel een grijs gebied, de ‘fysiofitness’, en doet me denken aan ‘power yoga’, een ander concept waarmee ver komt af te staan van hoe het oorspronkelijk was bedoeld.