Wij kosten geen geld, wij leveren geld op!
In tijden dat men over bezuinigingen spreekt is natuurlijk de zorg ook weer aan de beurt. Al bijna uit gewoonte en omdat de kosten zo snel oplopen valt het ook op dat daar veel geld heen gaat . Men spreekt over vergrijzing, ja dat kost altijd meer zorg. Alleen als we eerder doodgaan zal dat geld besparen. Maar we doen ons best om allerlei ziektes te bestrijden, dan is de consequentie dat we langer leven en naarmate we ouder worden neemt de behoefte aan zorg toe en daarmee ook de kosten. Of kiezen we voor het stimuleren van niet bewegen, vet eten, roken en drinken; bespaart uiteindelijk zeker kosten! Toch hoor ik van de overheid een ander verhaal.
Nu is er door een groep ambtenaren gekeken hoe er in de zorg kan worden bezuinigd, dat zou zo’n 10% moeten zijn van de kosten (6 miljard). Dan gaan ze snijden en tot mijn verbazing wordt daarbij niet gekeken naar wat de kosten zijn/worden wanneer deze bezuinigingen worden doorgevoerd. De zorg waarin wordt gesneden voorkomt namelijk vaak dat er later nog hogere kosten komen. Wanneer bepaalde zorg verminderd of wegvalt heeft dat natuurlijk consequenties voor de kwaliteit van leven (maar hoe brengen we die nu in centen goed in beeld). Verder heeft het consequenties voor de arbeidsmarkt, het ziekteverzuim en de arbeidsparticipatie. Vreemd dat die link niet in beeld wordt gebracht, wel kijken naar de kostenkant maar niet naar de batenkant. Deze bezuinigingen zouden wel eens meer kunnen kosten dan dat ze opbrengen.
Nu heb ik deze rapporten van de ambtelijke commissie eens goed doorgelezen om te zien wat dit zou betekenen voor de fysiotherapie. Dat is simpel we worden amper genoemd, dat zou je kunnen zien als mooi, ze vinden fysiotherapie belangrijk en willen daar niet veel op beknibbelen. Ik denk echter dat we van zo’n gering belang zijn dat ze het de moeite niet vinden daar uitgebreid bij stil te staan. Fysiotherapie kunnen ze altijd nog afschaffen, er gaat immers niemand direct dood als ze dat doen. Dat maakt onze positie ook direct weer zwak, want waarom zijn we er eigenlijk?
Nu de beurt aan “de Fysiotherapeut”, of noem ik dat nog gewoon KNGF om duidelijk te maken waarom we er zijn en wat wij aan kosten besparen door ons werk te doen. Dat is het enige steekhoudende argument om fysiotherapie niet af te schaffen in de ogen van de overheid en van de zorgverzekeraar. Ik kijk al uit naar dat rapport, gewoon een bureau laten doorrekenen wat de opbrengst is van fysiotherapie. Dat roepen en schreeuwen van de daken, misschien op een billboard langs de A16 en een persconferentie beleggen, de kranten en het nieuws halen. Misschien dat dan de fysiotherapeuten trots worden op “de Fysiotherapeut”of was het toch het KNGF.
67 reacties op “De nieuwe boodschap van “de Fysiotherapeut””
Plaats uw reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.
augustus 3rd, 2010 at 10:39
Beste Daan,
Om een aantal legitieme redenen (toegankelijkheid, betaalbaarheid, collectieve lastenbeheersing) moet onze minister van VWS zich aan bepaalde budgettaire kaders houden.
In dit geval kan dat wat de fysiotherapie betreft alleen over de Zorgverzekeringswet gaan (kinderen onder de 18 jaar en de ‘chronische lijst’).
Wat bedoel jij nu precies?
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
augustus 3rd, 2010 at 18:06
Beste Peter,
Je hebt helemaal gelijk, de overheid gaat maar in zeer beperkte mate over de financiering van fysiotherapie. De rest ligt bij verzekeraars. Ik wilde alleen prikkelen dat we (“de Fysiotherapeut”) de fysiotherapie beter moeten verkopen aan de buitenwereld. Toch speelt de overheid natuurlijk wel een rol wanneer het gaat over financiering van zorg in het algemeen en daarbij wilde ik helder maken dat bezuinigen op kosten niet altijd of automatisch zal leiden tot een echte bezuiniging, omdat dit mogelijk bij een ander departement zal leiden tot toename van kosten.
Hoe mooi zou het dan niet zijn wanneer wij helder kunnen maken wat wij als fysiotherapeuten de maatschappij geld opleveren (kosten gezondheidszorg t.o.v. baten bij andere departementen). Steun van de overheid in deze en minder macht bij de verzekeraars (die we dan met argumenten kunnen bestoken) lijkt mij wenselijk. We kunnen wat dat betreft ook in kaart brenegen wat wij de verzekeraar besparen, en dan geen navelstaarderij en alleen naar de zorgverzekering kijken. Nee, juist kijken naar het maatschappelijk belang en dat in cijfers onderbouwen. Juist dat lijkt mij een geweldige rol voor “de Fysiotherapeut” (of lees KNGF).
Daan Spanjersberg
augustus 5th, 2010 at 09:37
Beste Daan,
Is er een bestaand betrouwbaar instrumentarium vanuit de (gezondheidszorg)economie om dat wat jij veronderstelt aan te tonen?
En, als dat er niet is, zijn wij dan als beroepsgroep in staat om dat te ontwikkelen?
En waarom minder macht bij de zorgverzekeraars?
Die hebben dat nu juist meer gekregen van de Overheid omdat zij niet in staat was gebleken voldoende te kunnen sturen op beschikbaarheid en kwaliteit.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
augustus 5th, 2010 at 22:44
Dag Peter,
Het instrument daarvoor is een kosteneffectiviteitsstudie. Die zijn er in de fysiotherapie naar mijn weten niet of weinig gedaan. Ik ken ze wel uit de huisartsengeneeskunde (alhoewel ook beperkt).
De macht bij de zorgverzekeraar vind ik persoonlijk te ver gaan omdat zij zich de bewaarder van de kwaliteit van onze zorg toe-eigenen. Ik vind dat dit thuis hoort bij de eigen beroepsgroep. Dan moet je wel verder gaan dan het CKR (of dit strikt handhaven) en er geen potje van maken zoals nu met de fysiotherapie kwalify, waarvan zorgverlener en de verzekeraar het nut niet zien (alleen veel werk). Dan komt de verzekeraar met een eigen set aan eisen, en dan ook nog eens allemaal een andere set. Daar worden de fysiotherapeuten natuurlijk helemaal tureluurs van. We hebben m.i. de regie niet meer over ons eigen vak. Alleen met sterke onderbouwing en een verbeterd imago/communicatie kan men naar mijn mening het tij nog keren.
Daan Spanjersberg
augustus 6th, 2010 at 09:54
Beste Daan,
Dan is weer de vraag wat je bedoelt met kosteneffectiviteit.
Arts&Auto publiceerde onlangs een leuk interview met econoom Marc Pomp die de opbrengst van gezondheiszorg meet in zogenaamede QUALYs (quality adjusted lifeyears).
En wat die kwaliteitscriteria betreft.
Zorgverzekeraars willen die maar wat graag, opgesteld door de betreffende beroepsgroep zelf, inzetten voor selectieve zorginkoop.
Echter, als een beroepsgroep zelf niet in staat is die criteria op te stellen, gaan zij ermee aan de haal.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
augustus 6th, 2010 at 12:03
Hallo Daan,
Sterk stuk! Verfrissend om te zien dat de fysiotherapie branche ook op andere manieren bekeken kan worden.
Hartelijke groet,
Aernout Leezenberg
wellbeingmedia.nl
hiddenprofits.nl
augustus 6th, 2010 at 14:06
Beste Peter,
V.w.b. de kosteneffectiviteit verwijs ik graag naar het RIVM, zie http://www.nationaalkompas.nl/preventie/methodiek-van-onderzoek-naar-kosteneffectiviteit/
V.w.b. de situatie rondom kwaliteitscriteria zijn wij het volgens mij eens.
Zou leuk zijn wanneer ook anderen nog eens hun visie hieromtrent geven, we zijn per slot van rekening met 22.000 fysiotherapeuten die allemaal een mening hierover zouden moeten hebben.
Groet, Daan
augustus 9th, 2010 at 07:46
Grachte collega’s, beste Daan,
is het dan NU de tijd om te stoppen met de contracten van de zorgverzekeraars?
Groet,
Frans
augustus 9th, 2010 at 16:43
Heb in verschillende reacties gelezen,dat vele collega’s kampen met leesproblemen,schijnbaar hebben ze,als het gevolg dat ze zo het enorm druk hebben met de praktijk nog niet de tijd genomen hebben, het contract eerst goed door te lezen voor ze dit tekenen!
augustus 20th, 2010 at 19:38
De discussie gaat een andere kant op, maar dat geeft niets. Kontrakt of niet? Ja, laten we eens kijken naar de inspaningen die wij leveren om een top kontrakt binnen te krijgen. Achmea plus, HKZ, Agis intensief, ISO; heeft het nog iets te maken met de kwaliteit die wij leveren en die de klant wil inkopen? Collega’s haken af omdat ze het vak niet meer leuk vinden (en niet de slechtste collega’s). Een uitgebreide PC sessie maakt je al gauw een goede fysiotherapeut zonder dat je een patient gezien hebt. Een goed gesprek en veel aandacht voor je patient doen er niet meer toe,je kennis gebruiken in je handelen is niet genoeg. Je moet dat in allerlei subdoelen vertalen en SOEP omschrijven met daarbij een rapportage maken als de PC erom vraagt (we hebben het per slot van rekening geprotocolleerd). We dansen naar de pijpen van de zorgverzekeraar die het eigenlijk ook niet weet wat de kwaliteit is die ze inkopen. Klanttevredenheid (kwalify en CQ)gaan wij in kaart brengen voor de zorgverzekeraar, waarom vragen ze dat niet zelf aan hun klanten? Als we nu eens iedere klant/patient na hun bezoek een rekening meegeven kost dat de zorgverzekeraar i.p.v. 6 cent 1 euro 6. Hoeveel behandelingen doe jij per jaar? Hebben we een machtsmiddel in handen? Denk eens mee en reageer!
Daan Spanjersberg
augustus 21st, 2010 at 11:58
Beste Daan, ik ben het helemaal met je eens. Ik leg mijn patiënten uit dat ik zonder contracten werk, om hun zo de hoogst mogelijke kwaliteit te kunnen bieden. Daar hebben ze begrip voor. Veel van hen die bij mij komen zijn meestal in andere praktijken al afgeknapt op de slechte resultaten. Ik protocoleer alleen wat nodig is voor mijn eigen klinisch redeneren. Ik heb een eenmanspraktijk dus niemand hoeft het verder te snappen. Naar buiten toe bericht ik in, naar ik denk, begrijpelijke verslagen. De patiënt betaalt contant (in de toekomst pint), de daginkomsten komen s ávonds met de kascontrole in 5 minuten in mijn kasboek ( Excel tabel) en komen overeen met mijn agenda. Na een keer of 5-6 (vaak is de therapie dan al klaar) krijgt de patiënt de factuur. Ik wil geen tijd en kosten besteden aan Vecozo en ook niet achter onbetaalde rekeningen aanlopen.
Doordat ik zo veel kosten en tijd bespaar en door mijn goedkope huisvesting van een praktijk aan huis, kan ik een 1 uur tijd per zitting reserveren. De uitzonderlijke en blijvende resultaten die ik zo bereik, zijn mijn beste reclame en geeft mij enorm veel plezier in mijn vak! Ik hoop dat de zorgverzekeraars eens een kosteneffectiviteitstudie in de cure-sector zouden doen. Is heel simpel een kwestie van data verzamelen en patiënt volgen. (ik heb dit ingediend bij het beste zorgidee van NL). Kan ook voor andere beroepsgroepen zoals chirurgen. Dan zouden ze ook zeker bereid zijn mij veel beter te betalen. Ik denk dat een tarief van 80 tot 95 euro per uur dan heel reëel zou zijn. Immers, ik bespaar toch een hoop geld als ik een chronische rugpatiënt of een migraine patiënt voor de rest van zijn leven genees? Ik denk dat als het zich loont iedereen wel geïnteresseerd is om zo hun kwaliteit te verbeteren. Hebben we al die andere ingewikkelde systemen met nietszeggende kwaliteitsindicatoren en richtlijnen die hopeloos achterop lopen en alleen maar geld en tijd verslinden niet meer nodig.
Aan iedereen: reken maar eens uit wat je aan tijd en moeite kunt besparen, als je niet contracteert en stop die tijd in de zitting voor de patiënt. Je krijgt er een hoop plezier voor terug en meer tevreden patiënten.
augustus 23rd, 2010 at 11:29
Beste Koen,
Kun je jouw idee omtrent een simpele kosteneffectiviteitstudie ook hier plaatsen?
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
augustus 23rd, 2010 at 12:06
Beste collegae, simpele vraag: wat is het norminkomen van een fysiotherapeut? Gewoon een bruto-norminkomen, zodat je dat kunt vergelijken met dat van bijvoorbeeld het inkomen van huisarts of specialist. Ga dan eens terugrekenen: van norminkomen, naar aantal werkweken (hou rekening met scholingsverplichtingen), naar aantal werkdagen, naar patient gebonden werkuren en vervolgens ook nog patient gerelateerde werkuren (eventueel vermeerdert met praktijk gerelateerde uren). Hoe hoog kom je dan uit? Wil je daar nog langjarig voor werken? In fysiotherapie-NL moet het weer eens gaan om de klantvraag / hulpvraag van de patient. Processen en contracten moeten ondersteund zijn ipv leidend.
Een kompliment aan Koen; jij snapt het en zou als voorbeeld moeten dienen voor de rest van onze beroepsgroep.
Teken dus vooral niet al die contracten, maar investeer in een pinapparaat. Zet in op patient-compliance in plaats van proces-compliance. Zet in 2011 de patient weer centraal in uw praktijk en dagelijks handelen.
augustus 23rd, 2010 at 19:43
Beste Roy,
Waarom zouden toch bijna al die 7000 vrijgevestigde fysiotherapeuten in Nederland zo ‘dom’ zijn om overeenkomsten met zorgverzekeraars te tekenen?
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
augustus 24th, 2010 at 09:22
Beste Peter,
Help me even jouw opmerking te plaatsen s.v.p. Ik snap namelijk totaal niet wat jouw opmerking toevoegt aan de opmerking die ik geschreven heb c.q. aan de rest van de discussie.
Groet
Roy Jansen
augustus 24th, 2010 at 10:02
Beste Roy,
Als al die duizenden vrijgevestigde fysiotherapeuten vrijwillig overeenkomsten tekenen met zorgverzekeraars
zal een oproep om dat vooral niet te doen, weinig tot geen effekt hebben.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
augustus 24th, 2010 at 10:49
Beste Peter,
Iedere verandering heeft (veel) tijd nodig. Wanneer wij collectief blijven tekenen, moeten we ook collectief in staan voor die handtekening(en). Het heeft dan ook niet veel zin om de Zwarte Piet bij de zorgverzekeraars neer te leggen.
Roy Jansen
augustus 24th, 2010 at 15:08
Beste Peter, de kosteneffectiviteitstudie die ik bedacht heb, zit ingebed in een plan om de kwaliteit en effectiviteit van de hele cure in Nederland te verbeteren. Ik heb dit (grove) idee ingezonden naar het beste zorgidee van Nederland. Ik heb nog niet gehoord dat ik uitgekozen ben om mijn plan nader toe te lichten. Als dat niet het geval mocht zijn, zal ik aan het aan iedereen die het maar wil horen blijven uitleggen, omdat er volgens mij miljarden mee bespaard zou kunnen worden.
Contracteren of niet is een keuze. Ik vind Roy ’s oproep om na te denken niet hetzelfde, als collega’s die besluiten te tekenen dom noemen, Peter. Het is wel duidelijk dat als contracten tekenen niet meer vanzelfsprekend zou zijn, de zorgverzekeraars ons niet de voorwaarden van het contract meer zouden kunnen dicteren. Hiervan zouden via een betere onderhandelingspositie alle fysiotherapeuten kunnen profiteren, ook diegenen die wel tekenen. Voor een bewuste keuze moet men een goede afweging kunnen maken, daartoe behoren alle pro en contra’s en alle antwoorden op alle vragen over het niet-contracteren. De KNGF wil, naar ik heb gehoord, helpen deze informatie samen te brengen om ons te helpen zo een bewuste keuze te laten maken. Dit blijkt ook uit de Column van de Bas Eenhoorn in de laatste Fysiopraxis.
Er is nog een lange weg te gaan, voordat veel meer collega’s niet zullen tekenen. Er zijn altijd voorlopers, meelopers en nalopers, maar ik hoop op een ontwikkeling in deze. Ik hoop ook op een toekomst waar de zorgverzekeraars mij oprecht betalen voor wat mijn therapie waard is en mij niet meer met nadelen bestraffen, omdat ik niet teken. Ik denk dus zelf ook te kunnen profiteren van mijn zorgidee. Ik hoop dat ze zullen zien dat ik alleen al vanwege concurrentieoverwegingen er alles aan doe om de beste kwaliteit te leveren.
Bij deze (lange) weg past in ieder geval niet het tekenen en plichtsgewijs aan voorschriften voldoen die onnodig veel tijd kosten en zo mijn kwaliteit belemmeren. In ieder geval: ik ben op weg….
Laat een ieder blijven nadenken maar ook elkaars beslissing respecteren. Iedereen gegroet: op een betere toekomst!
augustus 25th, 2010 at 00:29
Beste collegae,
Dit is een discussie uit het hart gegrepen geworden. Als ondernemer in de fysiotherapie kijk ik al jaren naar wat er zoal gebeurt op het gebied van ondernemen in de zorg (Zorgvisie/Skipr/Veroz). Helaas spelen fysiotherapeuten daarin een betrekkelijk kleine rol. Uit deze discussie, en natuurlijk lees ik wel meer van dit soort ideeen, blijkt dat er wel degelijk een ontwikkeling gaande is. Ik heb een maand terug het KNGF bestuur een rapport gepresenteerd waarin ik uit de doeken doe (n.a.v. een onderzoek dat zij mij hadden gevraagd uit te voeren; interviews met ondernemers en een enquette onder 2000 FWV leden, respons 38% ruim 750 leden), hoe ondernemers denken over het KNGF, wat zij van het KNGF willen (diensten/producten) en hoe het KNGF deze ondernemers aan zich kan binden (hoe maken we ze betrokken bij het KNGF?). Ik kan nog niet vooruitlopen op de uitkomsten en de acties die daarop zullen volgen, wel kan ik meedelen dat er een vervolg komt. Binnenkort zal het KNGF u als lid hierover berichten, ik zal daar een rol in gaan spelen en ik zal er voor zorgen dat die vragen die er bij ondernemers leven ook daadwerkelijk door het KNGF zullen worden opgepakt. De 3 zaken die volgens mij spelen hebben vooral betrekking op imago/communicatie/producten en diensten. Hier zal een slag gemaakt moeten worden. Blijf vooral reageren ook wanneer er straks een ondernemersloket is bij het KNGF (die stap geef ik alvast als informatie), alleen wanneer er vragen komen kan er op worden gereageerd. Ik zal dat natuurlijk niet alleen gaan sturen dus collega’s die hierin willen meedenken laat mij weten dat je in een dergelijke stuurgroep wilt deelnemen. Ik ga dat breder uitzetten (o.a. Fysio E-News)en zal dan komen tot een stuurgroep die de ondernemers breed vertegenwoordigt.
Daan Spanjersberg
augustus 25th, 2010 at 07:49
Beste Koen,
Voor mij is het een vrij simpel feit dat, op basis van het massaal tekenen van overeenkomsten, de omzet die een fysiotherapeut zo kan genereren veel groter is.
Dat plaatst een zorgverzekeraar in een navenante machtspositie en deze zal daar naar handelen.
Als dat buiten die proporties wordt, gaan er vanzelf minder fysiotherapeuten tekenen.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
augustus 25th, 2010 at 17:10
De meest simpele redenatie passeert nu de revue.
” Als het kalf verdronken is dempt men de put”
In de recente reacties,laat jij wel blijken,je meer thuis te voelen onder de veren van moeder ” Zorggans” .
Je volgt ze in hun spoor en dat kost weinig initiatief een kwestie van gewoon “volgen” .
Jullie hebben nagelaten een eigen repertoire van optreden te tonen zoals door de Tandartsen beweging gedaan is .(maar wel wit voetje bij overheid en zorgverzekeraars halen ten koste van het ft-beleid)
augustus 25th, 2010 at 19:47
Geachte heer of mevrouw Korthout,
Uw reactie lijkt op een cryptogram.
Als ik u op een punt goed begrijp wilt u een vergelijk maken met de beroepsgroep tandartsen, die massaal geen overeenkomsten tekenen met zorgverzekeraars.
Zou het feit dat zij nauwelijks met concurrentie te maken hebben daar een oorzaak voor kunnen zijn?
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
augustus 26th, 2010 at 00:26
Beste Peter, je hebt gelijk dat de therapeut die op korte termijn primair aan zijn omzet en winst denkt, liever zal tekenen. Ik hoop, dat je niet voor jezelf spreekt en je patiënten niet meelezen… 🙂 Patiënten worden nl. kritischer en hebben zulke omzetgerichtheid in toenemende mate in de gaten. Als in een praktijk de nadruk op omzet en winst ligt, gaat dat natuurlijk ten koste van kwaliteit. Zo lang de patiënten dit maar niet teveel merken en wegblijven werkt dit. Winstbejag is trouwens een normaal effect van marktwerking, dus zoveel valt de ondernemer niet verwijten.
De KNGF en de zorgverzekeraars proberen door middel van hun diverse kwaliteitseisen therapeuten nu juist te dwingen tot hogere kwaliteit en transparantie daarvan (ieder met hun eigen motieven). Dit leidt bij zulke lieden tot plichtsgetrouw nakomen of schijnbaar nakomen van de eisen met de meest minimale inzet. De kantjes eraf lopen heet dat. “Mijn vriend de programmeur heeft mijn fysiosoftware gekraakt en het programma al klaar liggen dat straks bij elke patiënt de kwaliteits indicatoren automatisch zo invult, dat ik automatisch uitkom op de iets bovengemiddelde score van een 8.5. Dit onafhankelijk van hoe ik mijn dossiers heb ingevuld…”. Geintje, slecht gedacht misschien, maar zou zo maar kunnen, toch?
Je ondertekent dat je voor een iedere CZ-patiënt een zorgplan schrijft, maar doet dat hoogstens bij een controle (gehoord van een collega) en ga zo maar door.
Het Kwaliteitsstreven moet volgens mij van jezelf komen en moet je zelf willen. Ik kan zelf het beste bepalen hoe ik mezelf kan (blijven) verbeteren en dit kan bij mij niet worden afgedwongen door regeltjes, voorschriften, HKZ en een richtlijn verslaglegging. Omdat ik niet overtuigd ben van het kunnen meten en onderscheiden van kwaliteit door het invullen van indicatoren doe ik niet mee en teken ik geen contracten. Geen contract dus geen zorgplan en andere belemmeringen.(ik heb voor elke patiënt natuurlijk wel mijn eigen plan…) Dan op korte termijn maar iets minder omzet. Jammer voor dat geld? Van het succes en het zo kunnen werken naar beste eer en geweten word ik veel blijer dan van geld! Ik geloof dat mijn kwaliteit juist op langere termijn mijn omzet gaat garanderen. Ik wil nog minstens 30 jaar of langer werken als ik kan, dan moet het wel leuk zijn.(ik ben overigens in 1963 geboren… :-).
Als je overtuigd bent van het nut van alle voorschriften en regeltjes die de KNGF en de zorgverzekeraars voor je bedenken en je er daarom ook aan netjes aan houdt, teken dan. Waarom niet?
Als de dag zou komen dat de verzekeraars echt kwaliteit gaan betalen ga ik misschien alsnog cashen, maar dat is niet zo belangrijk. Belangrijker vind ik het gevoel van erkenning. Die krijg ik nu al van patiënten, specialisten en sommige huisartsen. Bij de huidige miserabele betaling en bestraffing voor het niet-contracteren, mis ik alleen nog de erkenning van de zorgverzekeraar.
En Daan: om bij het begin van deze discussie terug te komen: Als je (top-)kwaliteit levert bespaart dat zeker geld, het vermindert arbeidsverzuim en vermindert vraag naar andere veel duurdere zorg. Dit houdt dus ook in, dat je patiënten niet behandelt, of blijft behandelen, die je niet kan helpen. Dat wordt nog wel eens vergeten. De Nieuwe Boodschap van onze Bas is dan legitiem, dat moet alleen nog worden aangetoond. Of dat thans voor DE (lees: elke) dus ook de omzetgerichte fysiotherapeut geldt, waag ik echter ernstig te betwijfelen.
Fysiotherapie kost geld en KAN nog veel meer besparen. Het verhoogt de kwaliteit van leven… ok, maar doet massage zonder indicatie ook. Daarbij is eerder de vraag welke kwaliteit van leven de gemeenschap normaal (als norm) vindt, dus door de solidariteit gedragen dient te worden en wat men hiervoor over heeft.
met groet,
(uiteraard collegiaal)
Koen.
augustus 26th, 2010 at 11:30
Beste Daan,
De discussie dreigt weer heel breed te gaan worden.
Terugkomend op jouw bijdragen: natuurlijk is goed als een beroepsgroep contiue bezig blijft om haar belang over het voetlicht te brengen.
Ik zou echter niet weten waaraan afgemeten kan worden dat we dat momenteel onvoldoende doen, hetgeen overlet laat dat het altijd beter kan.
Zorg economisch als louter kostenpost zien is sowieso niet des econooms.
Indien we fysiotherapie vanuit een breder zorgkader kunnen plaatsen als doelmatiger, moeten we dat vooral doen.
Wat ik echter niet begrijp is dat bij jou, en dat lees ik ook in andere bijdragen, bijna automatisch zorgverzekeraars daarbij als een negatieve en remmende factor gezien worden.
Zou je hierop een toelichting kunnen geven?
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
augustus 26th, 2010 at 17:40
Beste Peter,
Goed om even terug te gaan naar de oorspronkelijke blog (uitstapjes zijn overigens altijd leuk). Je stelt 2 vragen op de eerste ..het onvoldoende belichten van het belang fysiotherapie…zou ik willen zeggen dat het mijn stellige indruk is (ook gemeten vanuit mijn onderzoek) dat dit zo leeft bij de collega’s, een rondje over dit fysioweblog lijkt me dan ook voldoende om dat te bevestigen. Op vraag twee….de remmende en negatieve factor van zorgverzekeraars…wil ik wat nuanceren. Ik heb het niet zozeer over negatief en remmend, als wel over teveel macht en teveel bemoeienis met de kwaliteit. M.n. dat laatste hoort m.i. gewoon thuis bij de beroepsgroep zelf, die dat dan ook goed moet organiseren en handhaven. Over de macht van de zorgverzekeraar is in een aantal reacties al genoeg gezegd. Toch teken ik tot op heden alle contracten, omdat ze voor mijn organisatie goed zijn uitonderhandeld. Ik kan als organisatie met de meeste zorgverzekeraars goed in gesprek gaan en dat gaat dan verder dan alleen over de centjes praten (innovaties, projecten, onderzoekslijnen etc.). Maar ik weet ook dat vele collega’s niet in deze positie zijn. Het KNGF is er voor iedereen die lid is dus daar moet nog wel wat gebeuren al begrijp ik ook dat iets doen aan de machtspositie van de zorgverzekeraar ook bij de fysiotherapeuten zelf ligt.
Daan Spanjersberg
augustus 27th, 2010 at 10:42
Beste Daan,
Ook ik bespeur veel onvrede bij de eerstelijners van onze beroepsgroep en dat ons KNGF en zorgverzekeraars daar verantwoordelijk voor gehouden worden.
Nu ken ik jouw onderzoek niet, maar ik meen dat de huidige gang van zaken eerder verklaard kan worden vanuit de ‘automatische’ gevolgen van de toegenomen marktwerking voor onze beroepsgroep.
De zegeningen daarvan werden volgens mij veel te hoog opgeschroefd en de nadelen kwamen niet of nauwelijks aan bod.
Herinner je nog de uitspraak van toenmalig minister H. Hoogervorst die op ons klagen naar een niet goed werkende markt dat beaamde met de constatering dat er nog geen enkele fysiotherapiepraktijk failliet gegaan was?
Die onvrede los je dus niet op door ons KNGF en zorgverzekeraars als schuldigen aan te wijzen.
Maar wat is mijn mening waard zonder daarnaar gedegen onderzoek gedaan te hebben?
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
augustus 27th, 2010 at 17:15
Beste Koen,
Toch een paar opmerkingen over jouw reactie.
Elke ondernemer behoort op korte termijn zijn omzet en winst in de gaten te houden.
Ik zie niet in waarom dat ten koste van kwaliteit behoort te gaan; als er een goede markt bestaat gaan omzet en winstverhoging juist gepaard met betere kwaliteit.
Kwaliteitverbetering ontstaat volgens mij primair door externe druk (wensen van klanten),niet vanuit de aanbieder zelf.
Het is uiteraard wel raadzaam dat een leverancier het leuk vind om die wens van de klant om te zetten in professionele dienstverlening of zorg of product.
Wanneer wij als beroepsgroep zelf kwaliteit (het liefst als output) niet goed weten te definieren, gaan anderen ermee aan de haal of worden pseudo-kwaliteitsindicatoren ingevoerd.
Beide zijn inderdaad bij ons aan de orde.
Als wij het als fysiotherapeuten dan beter weten, kom op dan!
Ik weet dat zorgverzekeraars bij allerlei zorgverleners zitten te springen om onderscheidende kwaliteit en daarop zouden willen contracteren.
Macro levert een dergelijk beleid besparingen op terwijl de zorgverlener er beter door beloond wordt.
En als het om vraaggestuurde zorg gaat, Nederlanders willen dolgraag verzekerd zijn voor zorg via een polis.
Dan moet je van goede huize komen wil je daarbuiten zorg aanbieden.
En, van ‘een gevoel van erkenning’ kun je niet eten.
Daarmee wil ik niet zeggen dat in de zorg slechts economische waarden gelden.
Nadrukkelijk zijn er voor mij ook morele waarden aan de orde bij zorgverlening.
Herken en erken echter die mix, dat kan je veel onvrede besparen.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
augustus 27th, 2010 at 21:44
Beste Peter,
Natuurlijk moet elke ondernemer kijken naar de winst wil hij niet failliet gaan. In de gaten houden is iets anders dan als alles draait om de winst. De nadruk op winst gaat ten koste van de kwaliteit. Kwaliteit kost tijd en dus geld. Nascholing en congressen kosten geld en tijd. Hoeveel extra tijd neem je bij een diagnostisch moeilijke patiënt, hoeveel tijd neem je om zaken na te lezen en uit te pluizen in de studieboeken, hoeveel tijd neem je om relevante vakliteratuur te lezen? hoeveel tijd neem je om telefonisch met het ziekenhuis en huisarts telefonisch te overleggen en de patiënt zo goed verder te helpen omdat jij hem niet kan helpen? Allemaal tijd waarin je ook andere patiënten kan behandelen en die je niet kan declareren. Kwaliteit ten koste van je omzet en winst.
Een verhoogde winst kan je gebruiken voor kwaliteitsverbetering maar dit hoeft niet. Laat anders de zorgverzekeraar ons maar eens 54 euro per behandeling gaan betalen zonder verdere eisen, dan maakten we allemaal meer winst en ging dus de kwaliteit omhoog??? Ja de kwaliteit en het aantal sterren van mijn vakantieverblijf .Ook als je de verhoogde winst gebruikt voor verdere uitbreiding van je praktijk en apparatuur, leidt dat niet per definitie tot betere en langer houdbare uitkomsten.
Kwaliteitsverbetering ontstaat nog niet door de patiënt. In het algemeen zijn deze wel al iets kritischer maar nog lang niet kritisch genoeg en veel te trouw aan hun vaste therapeut. Ze willen de prettige relatie niet verstoren. Ze blijven dus nog niet massaal weg bij de warmte-massage-rugbehandeling. Ze zullen ook zelden kritiek uitoefenen op je functioneren, tenzij je anoniem enquêteert, maar dan komt het dus weer van je zelf. En ook in de trainingsruimte waar de therapeut bijna niet aanspreekbaar is gaan ze niet weg, want het is dichtbij huis en ons groepje is zo gezellig.
Dus als je topkwaliteit wilt moet dat wel degelijk uit jezelf komen, je bent dan een voorloper. Als dat straks beter daadwerkelijk veel beter betaald worden ontstaan er imitators, de nalopers en ten slotte zijn er nog die doen alsof ze volgen, dat zijn de kantje eraf lopers en echte bedriegers.
Kwaliteit wordt nog niet beter betaald omdat de zorgverzekeraar niet weet hoe hij moet meten en ik vraag me af of het klopt dat de zorgverzekeraar echt betere kwaliteit wenst. Tot nu toe krijg ik alleen maar van sommigen een standaardcontract in de bus en zijn de juiste mensen voor mij niet bereikbaar. Tussen kwaliteit zeggen, doen en betalen van de zijde van de zorgverzekeraar zijn nog wel wat hordes te nemen. Voor zijn image is het goed om te zeggen dat hij kwaliteit voor zijn verzekerden wenst, maar waarom wordt er dan zoveel alternatieve therapie vergoed? Maar als je echt invloedrijke personen uit het verzekeringswezen kent, breng me maar met ze in contact. Mijn praktijk is klein maar mijn ideeën zijn groot…
groet, Koen.
augustus 28th, 2010 at 06:36
Beste Peter,
Fantastische onderzoeksvraag: “Is er marktwerking in de fysiotherapie? En zo ja, wat zijn de positieve en negatieve gevolgen van deze marktwerking?”. Dit soort vragen zie ik straks graag bij het ondernemersloket komen, wanneer blijkt dat deze vraag leeft bij de fysiotherapeuten zal de stuurgroep in werking stellen dat dit wordt uitgezocht. Mooi KNGF project. Maar inderdaad wanneer het nog niet gedegen is onderzocht, is jouw mening een mening (die ik overigens zeer waardeer), maar verder nog niet veel waard.
Daan Spanjersberg
augustus 28th, 2010 at 14:56
Verkapte marktwerking zul je bedoelen,zolang je maar meedoet met die excessieve verrijking,die het tekenen van contracten met zorgverzekeraars,kwaliteits-register,beroepsvereniging, waarbij achteraf gezien alleen zeldzame controles op uitgeoefend worden(nl alleen als je het duidelijk te bont maakt!)
En als je niet hieraan meedoet wordt je met de nek aangekeken of dat je van een andere planeet komt.
KOEN HEEFT GELIJK
We moeten los van die zooi anders krijgen we een verkapte boel!~?
augustus 28th, 2010 at 16:20
Beste Daan, Peter en J Korthout en die dit volgen.
MARKTWERKING?
Echte marktwerking zou betekenen dat de prijzen en producten echt vrij zijn. Dat is nu niet het geval. Immers de zorgverzekeraar houdt de vinger op de knip, door de maximale vergoeding per behandeling te begrenzen en slechts 1 behandeling per dag toe te staan. Om een nieuw product op de markt te zetten en vergoed te krijgen is ook een hele toer volgens mij, maar wil ik wel in de toekomst gaan proberen.
Als ik duidelijk meer als de dagprijs fysiotherapie voor mijn hoogkwalitatieve zitting van tot 1 uur ga vragen, moet de patiënt dus heel veel bijbetalen. Fysiotherapie voor rijken dus. Dat moet maar kunnen en je moet dat ook willen.
Een vrije markt zou betekenen dat een ieder voor een bepaald maximum jaarbedrag is verzekerd. Laat de verzekeraars dan maar een no-claimkorting of een laag claimkorting systeem bedenken om te zorgen, dat niet iedereen elk jaar zijn jaarbedrag onnodig opgebruikt. Een vrije markt zou ook betekenen, dat de patiënt zonder nadelen kan kiezen tussen wel en niet-gecontracteerde fysiotherapie. Ook dat is nu duidelijk niet het geval. Als er een echt vrije markt zou zijn, zou de patiënt waarschijnlijk meer als tot nu toe, gaan zoeken naar de beste kwaliteit/prijsverhouding. Misschien komt hij dan toch nog wel naar mij en betaalt liever 4 tot 6 x 80 euro als 30x 20 euro zonder resultaat. Aan de andere kant wil hij misschien niet teveel betalen voor de luxe wachtkamer met flatscreen, gratis koffie en grote trainingszaal die hij niet nodig heeft, maar vooral beter worden. (misschien ook wel en het een sluit het ander niet uit)
Er zou in ieder geval meer diversiteit komen.
Het gevaar van vrije echte marktwerking bestaat daarin, dat de grote kapitaalkrachtigen door schreeuwende reclame de winnaars worden en het moeilijk wordt voor de kleine kundige vakman. Een beetje het mediamarkt- en bouwmarkt effect. Maar dat zou marktwerking zijn. We hebben dus destijds ingestemd met openbreken van de markt zonder ziekenfondscontracten en kregen vrije prijzen (een lachertje) en onbeperkte concurrentie. Dat is bewust zo gedaan door VWS. In een markt met teveel fysiotherapeuten (en het worden er ieder jaar nog veel meer) is elke praktijk angstig voor zijn omzet. Dus zegt bijna elke praktijk dat hij elke klacht kan behandelen. ( dus geen specialisatie, manuele therapie is geen specialisatie!) wordt de prijs op verzekeringsniveau gehouden, wordt er onderling niet doorverwezen en samengewerkt en tekent men uit angst voor omzetverlies aan de concurrent een contract met kwaliteitsregels waar men niet achter staat. Zo is dat tenminste mijn indruk in mijn omgeving..Dat is alles niet kwaliteitsbevorderend. Een echte vrije markt zou dat wel kunnen zijn.
De verzekeraar heeft een wettelijke inkoopplicht en heeft er daarom ook belang bij het niet-contracteren onaantrekkelijk te houden. Een volgens mijn onzinnige wet, niet gecontracteerde fysiotherapie kan net zo toegankelijk zijn.
En ten slotte Peter terugkomend op je laatste reactie: ik heb de mix al lang herkend en door niet te tekenen, bestaat er bij mij veel minder onvrede als bij een hoop collega’s als ik die zo hoor mopperen.
Gegroet allen.
Koen.
augustus 29th, 2010 at 11:53
Beste Koen,
Je geeft op zoveel omderdelen je mening, dat het me gaat duizelen.
Ten aanzien van marktwerking lijkt het wel alsof er geen door iedere fysiotherapeut onderschreven inhoud van het beroepsprofiel fysiotherapeut meer is.
We weten niet eens als beroepsgroep te formuleren wat kwaliteit is, laat staan wat topkwaliteit is.
Als het om verzekerde zorg gaat, en daar gaat nadrukkelijk de wens van bijna iedere Nederlander naar uit, is het ondoenlijk voor een verzekeraar om met iedereen die weer meent iets unieks uitgevonden te hebben, in gesprek te gaan en dat te honoreren met individuele overeenkomsten.
Schakel dan die zorgverzekeraar (is in verschillende gradaties mogelijk) uit.
Ik zou daar echter niet eerder toe overgaan dan nadat daarnaar een gedegen marktonderzoek gedaan is.
Meerdere keren heb ik op die vraag daartoe binnen KNGF-kringen een oorverdovende stilte waargenomen.
Verder meen ik een spanningsveld te bespeuren tussen dat wat we als fysiotherapeuten collectief delen, of behoren te delen, en de wens ons beroep individueel uit te willen oefenen in de eerste lijn.
Professionaliteit, zorg verzekeren en ‘markt’ kun je allemaal langs die meetlat ‘collectief-individueel’ leggen.
Hoe houd je al die ballen in de lucht, wetende dat soms versterking van de een, de ander verzwakt?
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
augustus 29th, 2010 at 13:58
Hoi Peter,
Ja, ik denk veel over het vak na en heb daarom op veel gebieden een mening. Dit was overigens nog lang niet alles… Als het jou gaat duizelen, heb ik mijn doel bereikt… Nee grapje, maar je hebt gelijk. Mijn mening en ideaalbeeld van de fysiotherapie is niet die van de grote gemeenschap van fysiotherapeuten. Velen hebben ook niet echt een beeld geloof ik, maar willen met rust gelaten worden en hun werk doen. Maar het is een tijd van kostenbesparing, vergrijzing, technologische ontwikkeling en hogere eisen. Een tijd van verandering dus en dus zullen we wel moeten aanpassen of beter: erop vooruit lopen. Het is volgens mij goed iedereen eens aan het denken te zetten welke kant het nu op moet en zou kunnen gaan. (hoewel ik niet weet door hoeveel mensen deze discussie gelezen wordt) We moeten onze toekomst niet door anderen laten gebeuren en ook de KNGF laten voelen wat er leeft. Ik zie mogelijkheden en behoor niet tot de knorrende mopperaars die alleen maar negatief zijn, maar geen plannen hebben hoe het anders zou moeten. Ik ben ook niet anti-vws, anti-kngf of anti-zorgverzekeraar; we zullen alle partijen nodig hebben om iets positiefs tot stand te brengen. Ik ga wel altijd voor het beste en beter en denk dat we daarom niet achterover kunnen leunen en zeggen dat we het in vergelijking met andere landen (min. Klink) of in verhouding tot vroeger (Bas Eenhoorn) nu nog niet zo gek doen. (Een overigens begrijpelijke defensieve reactie als er een stortvloed van kritiek op je afkomt.)
Verder ben ik positief en denk ik dat er nog wel wat meer ballen bijkunnen. Diversiteit door goede marktwerking en kwaliteitstimulatie, voor iedere therapeut wat wils.
Groet,
Koen.
augustus 30th, 2010 at 16:18
Patiént moet met zijn neus op de prijs gedrukt(prijsinzichtelijk maken) worden,want dit is de enige manier de prijzen onder controle te houden.
Vind het heel billijk en transparant,dat de patiént van zijn zorgverzekeraar een afrekeningsoverzicht over zijn gezondheidskosten per discipline op jaarbasis krijgt en
daardoor meer bewustzijn bijgebracht wordt.
Bezopen marktwerking “om patient voor een heupoperatie op vakantie te sturen en daar de bedoelde behandeling te ondergaan!”
Dit mi om alleen zieltjes te winnen?
september 14th, 2010 at 20:36
Heb met veel interesse alle reacties gelezen. Ook ik heb besloten om geen contracten te tekenen uit onvrede over de quasi-kwaliteit, die de zorgverzekeraars nastreven. Alleen multizorg heb ik getekend. Ik weet ook niet precies hoe je echte kwaliteit kan meten, maar de kosten/baten analyse spreekt mij meer aan dan de vragenlijstjes over hoeveel tijd je patientenoverleg hebt( waarbij er niet gevraagd wordt wat je bij dat overleg daadwerkelijk voor de patient bereikt hebt)en met hoeveel disciplines je samenwerkt (wat gewoon alleen op papier is, want menigmaal spreekt men deze collega’s nooit, te druk, he?)zonder na te vragen of er doorverwezen wordt of wat er met de samenwerking bereikt is. Bij mij staan korte lijnen en gewoon doen om te bereiken wat de patient wil voorop. Als solopraktijk moest ik bovendien elk jaar meer mijn best doen om mijn kwaliteit bij verzekeraars te bewijzen, terwijl de kwaliteit niet eens op een goede manier wordt getoetst en inderdaad m.i. bij de beroepsgroep thuishoort. Of je kan werken voor een paar euro minder, terwijl je hetzelfde werk doet en misschien wel effectiever dan een fysiotherapeut uit een grote praktijk die meedrijft op de gezamenlijke praktijkvoering. Helaas is het ook zonder contract moeilijk. Een aantal verzekeraars maken het de patient zo moeilijk om iets van de rekening terug te krijgen, dat er toch een flink aantal hierop afknapt. Gelukkig is er ook een gedeelte die gezondheid voorop stelt en geld over heeft voor een stukje extra inzet. Ik ben voorstander van een aanvullende verzekering die een bepaald bedrag verzekert voor, in ons geval, paramedie en laat het dan aan de patient om af te wegen of hij zich voor een hoog bedrag verzekert met een hogere premie of een laag bedrag met vanzelfsprekend een lagere premie. Dan is het aan de patient om de kwaliteit te beoordelen en zal de patient vanzelf actiever worden als er betaald moet worden of keuzes gemaakt moeten worden over effectiviteit. Bij mij gebeurt dit al omdat patienten vaak al een gedeelte zelf bijbetalen. Als ze weten waarvoor ze het doen, nl. resultaat, vinden ze dat niet erg. Ben erg benieuwd of er nu eindelijk eens meer fysiotherapeuten gaan opstaan die het lef hebben om achter hun produkt te staan en niet als poppetjes dansen voor de verzekeraars. Misschien bang om de concurrentie aan te gaan op basis van effectiviteit en kwaliteit?
Ik hoop op vele collega’s die ernstig gaan nadenken of ze de contracten zoals nu meestal worden aangeboden nog blijven tekenen, ook al staan er dingen in waar ze het eigenlijk niet mee eens zijn
september 14th, 2010 at 21:20
Beste Birgit, ben het zeer met je eens. Als je zonder contracten werkt is dat een hindernis voor de patiënten en zul je dus iets extras moeten doen om toch mensen naar je praktijk te trekken. Daar gaat het niet om een kopje koffie,een leesmap of een flatscreen in de wachtkamer. Daar waar je je echt kan onderscheiden en wat de patiënt belangrijk vindt is kwaliteit. Dat kost extra inspanning, vrijwillige studie (wie geeft mij punten voor mijn het lezen van vakliteratuur?) en ook vaak extra tijd. De KNGF en de verzekeraars hebben de mond vol van kwaliteit zonder dit gedefinieerd te hebben wat ze hieronder verstaan en zonder echt te luisteren wat de patiënt belangrijk vindt. Volgens mij zijn dat vooral 2 dingen vwb de cure: resultaat en een duurzaam resultaat, zodat hij niet om de haverklap weer naar je terug moet. Alle andere kwaliteitsitems (luisteren, tijd nemen, praktijkinrichting, verslaglegging)zijn alleen van belang zolang ze de kwaliteit dienen. Die hoef je dus niet te meten, c.q. vast te leggen. Als je dat begrijpt, begrijp je ook dat de poging om de mate van kwaliteit aan te duiden ( niet te meten het zijn slechts indices) met kwaliteitsindicatoren complete onzin is.
veel succes met je praktijk,
Koen.
september 15th, 2010 at 09:44
Beste Koen en Birgit,
Jullie plaatsen het tekenen van overeenkomsten o.a. in een schema van kwaliteitsonderscheid.
Waar is aan te tonen dat bij niet-tekenaars van overeenkomsten de kwaliteit beter is?
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
september 15th, 2010 at 12:59
Beste Peter, dat bij alle niet-tekenaars de kwaliteit beter zou zijn, is een veralgemenisering en door ons zo niet gezegd. Bovendien is dit niet te bewijzen, want (nog) niet meetbaar.
Patiënten die voor niet-gecontracteerde fysiotherapie kiezen, ondervinden behoorlijke nadelen zoals minder vergoeding per behandeling, de moeite nemen zelf te declareren, minder behandelingen vergoed krijgen. Om deze hordes te nemen moeten ze een motief hebben. Birgit en ik zijn ons bewust dat het sterkste motief om naar een niet-gecontracteerde fysiotherapeut te gaan zijn kwaliteitseigenschappen zijn. Misschien geldt dat voor ander niet-tekenaars ook? Let wel: we spreken dan over kwaliteit in de zin van effectiviteit, resultaat en secundaire preventie en niet in de zin van kwaliteitsindicatoren invullen en/of voldoen aan door anderen voorgeschreven zogenaamde kwaliteitseisen.
Principieel kan een praktijk die gecontracteerde fysiotherapie levert natuurlijk net zo goede kwaliteit leveren. Ik heb echter sterk de indruk dat veel praktijken daar nog niet veel moeite voor doen omdat op korte termijn slechtere kwaliteit leveren gunstiger lijkt. Immers: de patiënten blijven dan langer in behandeling en komen vaker terug en dus blijven de agenda’s goed gevuld.
Groet Koen.
september 15th, 2010 at 16:43
Beste Koen,
Citaat: dat bij alle niet-tekenaars de kwaliteit beter zou zijn, is een veralgemenisering en door ons zo niet gezegd’…….
Birgit en ik zijn ons bewust dat het sterkste motief om naar een niet-gecontracteerde fysiotherapeut te gaan zijn kwaliteitseigenschappen zijn.’
Hoe moet ik die twee uitspraken combineren tot een logisch geheel?
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
september 15th, 2010 at 21:39
Beste Peter, wat dacht je van: Birgit en Koen zijn niet alle niet-of bijna-niet-tekenaars in het land? Dus ons hoor je dat niet zeggen, maar het zou wel kunnen dat ook veel andere niet-tekenaars bewuster en anders met het item kwaliteit omgaan, het zou mij niets verbazen. Misschien komt hierin meer duidelijkheid als de KNGF ons niet-tekenaars samenbrengt. Ze hebben mij daartoe voor eerste oriëntatie al gesproken. Zou vervolgd worden, nu 3 weken later nog niets gehoord.
Ik denk niet dat er verder niemand zit te wachten op uitspraken van collega’s dat zij zelf zeggen beter als anderen te zijn. Dus probeer dat van mij niet te ontlokken. Ik wil mij met niemand direct vergelijken en anderen slechter of slecht vinden, laat de patiënten maar oordelen, zolang er geen goede onafhankelijke meetmethode is. Ik wil alleen maar zo goed mogelijk zijn. Laat de anderen dat ook willen dat is alleen maar goed voor onze professie als geheel.
Logisch toch of niet?
Groet, Koen.
september 16th, 2010 at 07:44
Beste Koen,
Ik ben inderdaad benieuwd of er iets te zeggen valt over (betrouwbare) kenmerken van de groep niet-tekenaars.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
september 18th, 2010 at 13:00
Heel eenvoudig voor mij;
Degenen die eerlijk zeggen niet te willen tekenen voor iets,dat je nooit zelf met je geweten kan of wilt rechtvaardigen!
maw;Wordt hier ook degelijk en consequent op gecontroleerd of je wel volgens de akkoorden van beroepsvereniging of zorgverzekeraars werkt??????
september 19th, 2010 at 15:28
Beste Jan,
Geweten lijkt mij niet gemakkelijk betrouwbaar te meten.
Als er al kenmerken van niet-tekenaars zijn (zou ons KNGF die weten?), hoe zien die er dan uit?
Welke diensten leveren ze en hoe pakt dat financieel-economisch uit?
Zijn het alleen solisten?
Wordt er dan bij geen enkele zorgverzekeraar getekend?
Verzin nog maar een paar vragen.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
september 21st, 2010 at 01:02
ik zie dat mijn reactie de discussie aardig heeft aangewakkerd. Het wel of niet tekenen van de contracten zegt m.i. niets over de kwaliteit van de behandeling. Kwaliteit hoort thuis bij de beroepsgroep en het toetsen hiervan ook. Het centraal Kwaliteitsregister kan hier iets in betekenen. Het wel of niet tekenen zegt meer iets over de behandelaar. Deze maakt ofwel zijn/haar eigen keuze over kwaliteit en behandeling of laat zich daarin wel leiden door de verzekeraars. Wat mij wel stoort is dat een aantal verzekeraars laten doorschemeren naar hun klanten, dat praktijken die niet bij hen gecontracteerd zijn, geen kwaliteit zouden leveren en de bij hen gecontracteerde praktijken wel. Het zijn dus eerder de verzekeraars die kwaliteitsonderscheid en contractering samen brengen. Feit is ook dat ondanks alle moeite, die er soms voor gedaan moet worden, er toch patienten zijn, die winst zien in het bezoeken van een niet-gecontracteerde behandelaar en je zal aan hen moeten vragen waarom dat zo is. Ikzelf denk aan kleinschaligheid, geen standaardwerk, altijd dezelfde behandelaar, maar nogmaals het is aan de patient in deze. Ik zie mijn werk als volgt: de meeste protocollen zijn gebaseerd op effecten bij het merendeel van de mensen. Die zijn in elke praktijk kwalitatief goed te behandelen. Maar je hebt ook altijd een aantal mensen die anders reageren dan je zou verwachten vanuit een protocol. Bij deze mensen is er iets wat hen onderscheid van de rest. Het kost meer tijd en inspanning om te bekijken wat er dan anders is en dat vereist puzzelen en creatief nadenken. Dat is waar de mensen voor bij mij komen, ook via collega’s en andere zorgverleners. Soms help je ze verder en soms ook niet, maar alle patienten gaan altijd wijzer naar huis, al is het soms alleen maar omdat ze hun klacht beter begrijpen en daar al winst uit halen. Ik neem aan dat Koen dit herkent. Daarmee wil ik dus zeggen dat niet-contractanten soms wegen kunnen bewandelen die voor contractanten niet mogelijk zijn en dat het dus een win-win situaties kan zijn.
september 21st, 2010 at 16:31
Beste Birgit,
Inderdaad, onderzoek naast mogelijke kenmerken van de fysiotherapeut of de praktijk, kan ook dit uitgebreid worden door te kijken naar de beweegredenen van patienten, die ondanks de financiele drempel, naar een niet gecontracteerde fysiotherapeut gaan.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
september 22nd, 2010 at 19:41
Beste collegae in deze discussie,
Mooi dat een weblog een dergelijke discussie losmaakt. Ik gooi even opnieuw de knuppel in het “fysiohok”. Er gaat natuurlijk een nieuwe regering komen, waarschijnlijk VVD/CDA met gedoogsteun van PVV. Wat denken jullie dat dit zal betekenen voor de fysiotherapie in algemene zin; de marktwerking en de differentiatie in basis- en aanvullende pakketten. Kansen en bedreigingen voor de ondernemende fysiotherapeut en kan die niet ondernemende fysiotherapeut (die overigens fantastisch werk kan leveren) dit overzien en overleven. Wat nou multidisciplinair samenwerken, wat nou ketenzorg, wat nou collegiale samenwerking in zorgketens/-straten etc.? Mijn idee, de kans zien die uitwerken op wil ik dat, is het haalbaar, dan gewoon doen en blijven doen. Volgens mij is dat ondernemen. Ga je onderuit dan neem je dat ook alleen jezelf kwalijk en ga je niet met excuses komen dat anderen het allemaal niet goed doen. Niet ondernemen mag ook, solliciteer dan gewoon bij een ondernemer en ga niet zitten kniezen. Wij (Fysiotherapie Spanjersberg) kunnen altijd mensen gebruiken die goede fysiotherapeuten zijn maar geen ondernemer. Jullie weten mij vast te vinden….
Groet,
Daan Spanjersberg
september 22nd, 2010 at 21:47
Inderdaad Daan, niemand zou moeten zitten kniezen of mopperen. Voor de echte ondernemende fysiotherapeut -groot en klein- zie ik eerder kansen als bedreigingen bij een vrije markt. Mij is de markt nog lang niet vrij genoeg. Ondernemers zijn geen praktijkeigenaren met de instelling van vroeger toen zonder veel moeite onder het beschermde ziekenfondscontract zonder concurrentie je goed kon draaien. Die klagen nu steen en been dat het allemaal zoveel is.
Het kan ook minder. Dan moet je dingen afstoten en keuzes maken. Of je werkt met contracten vanwege de voordelen en accepteert de nadelen of je doet het niet. Het leven bestaat uit keuzes en accepteren. Kijk niet naar de onmogelijkheden maar naar de mogelijkheden. Mogelijkheden om te groeien en te ontwikkelen in een richting waarheen jij wilt. Dat geldt zowel voor de ondernemer maar ook voor de therapeut in loondienst. Als je echt weet wat je wilt, kan je ook een heleboel laten, in mijn geval contracteren bijvoorbeeld of me bezighouden met COPD, geriatrie, hartrevalidatie, kinder- en bekkenfysiotherapie en heleboel andere zaken. (ik doe cure wervelkolom incl. hoofdpijn) Ik zie veel praktijken die bang zijn om keuzes bang te maken, bang om omzet aan de buurman af te staan. Ze willen (aan) alles (mee-) doen en klagen vervolgens dat het allemaal heel veel is. Dat klopt, want ons vak is enorm veelzijdig. Voorbeeld: In ons monodisciplinair samenwerkingsverband wilden opeens zoveel praktijken COPD ketenzorg gaan doen, dat er waarschijnlijk veel te weinig patiënten zijn….Vindt iedereen COPD nu opeens zo leuk om te doen?
Ook de KNGF speelt in op deze besluiteloosheid van de collega’s en maakt geen keuzes als ik kijk naar de totaal uiteenlopende onderwerpen op het komende congres. Voor iedereen wat, maar daardoor voor het individu met een of twee hoofdinteresses dus veel te weinig om heen te gaan.
Ik heb het idee dat onze beroepsgroep nog een lange weg te gaan heeft. En de marktwerking die een boel in gang gezet heeft, zal onder te verwachten regering zeker niet teruggedraaid worden. Vreemd genoeg is wat dat betreft rechts hier eerder progressief en links conservatief.
september 22nd, 2010 at 21:55
Dag Koen,
Helemaal eens, m.n. je laatste zin vind ik inspirerend. Rechts progressief en links conservatief. Laten de politici onder de fysiotherapeuten daar maar eens op reageren, dat zou leuk zijn.
Daan Spanjersberg
september 22nd, 2010 at 22:27
Keuzes maken moet, maar dan moet je wel het lef hebben om deze te maken, of een heel groot team om deze niet te hoeven maken, maar dat is een keuze op zich.
Marktwerking wordt de komende jaren ws alleen maar erger. Dat is niet alleen maar goed nieuws, niet alleen voor ons maar ook niet voor onze clienten.
Hoe onbetaalbaar de zorg ook wordt de komende jaren, voor velen onder onze clienten moet de zorg betaalbaar blijven, hier moet een soort van vangnet voor komen.
Wel of niet contracteren is geen echt issue. Contracteren is net als je huis verzekeren tegen brand. Hoe groot is de kans dat…… Door middel van contracteren stel je een deel van je omzet veilig. Het is dus een soort verzekering die je afsluit………
september 23rd, 2010 at 10:29
Beste allen,
Ook hier in deze discussie spelen op de achtergrond opvattingen mee over ‘waarden’ die gehanteerd zouden moeten worden in de zorg, in casu fysiotherapie.
Verschillende opvattingen kunnen dus tot verschillend ‘ik heb gelijk’ leiden.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
september 24th, 2010 at 20:08
Waar zijn die politici onder ons, juist nu leuk om te zien hoe fysiotherapeutisch Nederland reageert op de politieke plannen en tegenplannen.
Wat betekent in het basispakket van 9 naar 12 x zelf betalen (of apart verzekeren). Wat vinden wij van de plannen? Ik gooi er weer een in: “Het is fantastisch voor de fysiotherapie; bezuinigingen zullen alleen maar toenemen dus hoe minder in het pakket des te beter het is. Dan hebben we namelijk geen last van die bezuinigingen, want dan ligt het allemaal in de aanvullende verzekering”. De marktwerking brengt dan alleen maar iets goeds, onafhankelijk van de overheid en op basis van geleverde kwalliteit gaan we de concurrentie aan, dan gaan we als beroepsgroep zelf die kwaliteit beschrijven en bewaken. Zijn we goed bezig of niet?
Daan Spanjersberg
september 24th, 2010 at 22:49
Lijkt mij een prima plan. Het is toch raar, dat er mensen zijn, die kennelijk wel fysiotherapie nodig hebben zolang ze ervoor ze betaald hebben via de ziektekostenpremie, maar die, als er vervolgens sprake is van een eigen bijdrage of zelf betalen, het vervolgens ineens niet meer nodig vinden. En sommige collega’s die ontzettend veel moeite doen om te voorkomen dat de patient het zelf moet betalen omdat ze dan misschien stoppen. Laten wij in de aanvullende verzekering met zijn allen ons best doen om ons product fysiotherapie echt het (extra)geld waard te laten zijn en laten zien dat we voor dat geld veel kunnen bereiken in het verbeteren van kwaliteit van leven voor een patient en het voorkomen van hogere kosten voor de zorg. Ik weet zeker dat dat kan en dan komt het plezier in het vak vast weer terug, want we hebben een hartstikke mooi vak. Misschien als we ons dat weer realiseren en los kunnen weken van alle regeltjes die de kwaliteit zeker niet tengoede komen, wordt het gemopper en geknies ook weer minder. Uit angst voor verlies van inkomen een contract tekenen, lijkt mij niet bevorderlijk voor de motivatie en dan dus niet voor de geleverde zorg. Dan moet je inderdaad gewoon in loondienst je vak uitoefenen, dan heb je die angst ook niet meer en waarschijnlijk krijg je dan ook weer meer plezier in je vak
Birgit Post
september 25th, 2010 at 07:57
Beste Daan,
Jouw reactie laat de marketing-econoom in mij opstaan.
Hoe ligt bij ons klanten, om dit vreselijke woord maar te gebruiken en daarmee verraad ik al een beetje mijn voorkeur, de vraag naar fysiotherapie in een verzekerde omgeving en wanneer het puur voor eigen rekening zal zijn?
Als ik jou reacties hier in deze blog lees, weet jij daar vast meer van.
En wat marktwerking betreft, sommige zaken zoals ziekte en lijden van onze medemens verdienen meer respect en waardering dan ze als handelswaar uit te zetten op marktplaats.nl.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
september 25th, 2010 at 09:31
Deze reacties had ik verwacht en het is de bedoeling dat wij daar wat dieper op in te gaan, omdat het m.i. de toekomst van de fysiotherapie zal bepalen. Hoe verhoudt zich in onze economie (die gaat over hoe bereik ik wenselijke situaties) het solidariteitsprincipe en de sociale gevoeligheid t.o.v. marktwerking en marketing (die gaat over diensten/producten optimaal afzetten, rekening houdend met de behoefte en wensen van de potentiele koper). Aardig te zien dat in Nederland economie valt onder sociale wetenschappen en in Belgie onder gedragswetenschappen. In mijn visie past dat laatste beter (misschien woon ik er daarom wel), omdat ik marketing (t.b.v. de economie) inzet om te werken aan de onderlinge relatie tussen aanbieder en afnemer. Voor mij is marketing dus niet -oorlog tussen concurrenten- zoals soms wordt beschreven. Uiteindelijk gaat het om het uitwisselen van goederen/diensten voor geld (ruilhandel). Hoe sociaal is dat? Waar liggen grenzen (zie de opmerking van Peter hierboven over marktplaats), denk ook aan nieuwe media (inzetten van Google, twitter etc.). Ik denk dat sociaal gedrag beinvloeden er gewoon bijhoort, het is een normaal onderdeel van onze economie. Het is dus volgens mij niet de vraag of klanten/patienten voor ons kiezen op basis van -wel of niet betaald door de verzekering-, maar veel meer de achterliggende motivatie van onszelf hoe om te gaan met marketing binnen onze economie.
Daan Spanjersberg
september 26th, 2010 at 08:24
Beste Daan,
Marketing laat zich niet eenvoudig definieren, doch het heeft in ieder geval iets van ‘klantgericht’ in zich.
Data daarover zie ik niet tot nauwelijks terwijl we er toch -door onvrede gedreven- allerlei meningen over hebben.
Hoe kun je zonder gegevens daar dan gemotiveerd mee omgaan?
Zorgverzekeraars doen veel aan marketingonderzoek en zij zien nog steeds een overweldigende vraag naar het verzekeren van fysiotherapie.
Onze beroepsgroep zou zich volgens mij veel meer moeten mengen in de abstracte discussie hoe de gezondheidszorg er in Nederland in de toekomst uit zou moeten zien.
Dat overstijgt wel onze eigen portemonnee.
Die beide lijnen, wat wordt gewenst door de buitenwereld en wat wensen wij zelf, geven ‘contole’ en dat vermindert stress en onvrede (zo die er is).
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
september 26th, 2010 at 12:40
Beste Peter,
Volgens mij zin wij het op dit punt volkomen met elkaar eens. Maar krijgen we de beroepsgroep mee om op deze manier naar de gezondheidszorg te kijken. Inderdaad onze portemonnee overstijgend (in eerste instantie). Ben ook benieuwd wat men vind van de wijze waarop dat zou moeten. Ingezet door KNGF of door een groep enthousiastelingen, doe jij mee? Of wachten we weer gewoon af en gebeurt er niets en blijven we (de beroepsgroep) gewoon mopperen. Mopperen is goed want dat leidt dan vaak tot iets nieuws/goeds; maar wel alleen als er mensen opstaan die iets met dat mopperen doen. Wie en hoe en nemen we onze eigen verantwoordelijkheid daarvoor of wijzen we alleen naar anderen. Ze (KNGF) doen toch niets, hoor ik een beetje teveel. Men beseft niet altijd dat die “Ze” eigenlijk zijzelf (de leden) zijn. Ik probeer me er altijd, ook binnen het KNGF, mee te bemoeien. Ook ik mopper vaak, maar geef wel aan bij het KNGF mee te willen doen aan het hoe dan wel.
Daan Spanjersberg
september 26th, 2010 at 12:59
Tja Daan, dat geef ik bij het KNGF ook vaak aan. Vaker gebeurd er weinig Te vaak heb ik helemaal niets gehoord. Toch blijf ik de moed nooit opgeven, want daar word ik niet vrolijk van. Een vervolgbespreking over niet gecontracteerde fysiotherapie is aangekondigd.(ik berichtte al eerder)Net deze Email naar bestuur en dhr. Visscher (voor niet gecontracteerde fysiotherapie) gestuurd. Ik vind dit een legitieme vraag en daarom wel dat ik dit openbaar mag maken:
september 26th, 2010 at 15:17
beste Peter,
Mooi om te zien hoe jij in deze discussie zaken helder probeert te houden.
Marktwerking in de zorg is van alle tijden. In de fysiotherapie lijken we erg te focussen op prijsonderhandeling. “Mijn grootmoeder droeg vroeger een bontjas die mijn opa (huisarts) verdient had door zorgverlening bij boeren en andere mensen met geld.” “Zorgorganisaties die verpleeghuis zorgverleners aanbieden aan verzorgingshuizen met kleine verpleeghuisafdeling onderhandelen al lang over de prijzen. Machtsmisbruik ligt hier op de loer of heeft reeds plaats”
Marktwerking betekent volgens mij dat we geen enquetes houden onder fysiotherapeuten, maar onder clienten. Veelvuldig hoor ik therapeuten meningen van clienten zelf invullen. Mits de therapeut een helder plan (lees oplossing) voorlegt aan zijn client is deze bereid om hier een keuze in te maken die losstaat van het aantal verzekerde behandelingen. Als zij in gezamelijke besluitvorming met de client het behandelplan samenstelling kan men ook de discussie meenemen over eigen verantwoording en medisch noodzakelijke zorg.
Een lastig onderwerp voor de doorsnee therapeut omdat het ook over geld gaat. Hierin zal men tevens de zorgverzekeraar moeten gaan betrekken.
vriendelijke groet,
Alex Hoen
september 27th, 2010 at 18:45
Beste Daan,
Ik lees en hoor ook veel gemopper.
Is dat een selectieve waarneming van mij of is dat mopperen beroepsbreed?
Is duidelijk waarover (beroepsbreed)gemopperd wordt?
Bestaat er een analyse of dit mopperen op feiten berust?
Is het de taak van ons KNGF -dat zijn inderdaad wij allen- aan dat mopperen iets te doen en zo ja hoe?
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
september 28th, 2010 at 18:46
Beste Peter,
Veel vragen, weinig antwoorden.
Dat mopperen is beroepsbreed, dat durf ik wel te stellen (uiteraard moeten we dit meten/onderzoeken).
Men moppert overal over, administratieve druk, kngf, verzekeraars, opleidingseisen, mastertrajecten etc. je kunt de onderwerpen zelf bedenken.
Onderzoek in deze ken ik niet, maar wederom een prima voorstel om neer te leggen bij het ondernemersloket KNGF (i.o.) binnenkort heb ik hierover meer te melden (in een volgende weblog).
Ja, het is m.i. voor het KNGF een taak dit te inventariseren en er iets mee te doen, als het inderdaad beroepsgroepbreed speelt (dat moeten we dan wel eerst onderzoeken). Achter ieder mopperkontje aanlopen heeft natuurlijk geen zin.
Heb je behalve vragen ook een antwoord op mijn vraag uit mijn eerdere reactie, “doe je mee?”. Ik ga een groep kritische ondernemers bij elkaar halen in een ondernemersplatform (in het kader van het ondernemersloket), om samen de vragen te beoordelen en het KNGF te adviseren. Gezien jouw activiteit op weblogs mag je volgens mij niet ontbreken.
Daan Spanjersberg
september 28th, 2010 at 18:52
Nog even een reactie op de reactie van Koen. Ik spreek deze heer Visscher zeer binnenkort, ik ken hem nog niet. Is sinds kort bij het KNGF en tot maandag op vakantie. Uiteraard spreek ik hem aan op het feit dat jouw brief en reacties naar KNGF bestuur geen antwoord opleveren.
Wordt vervolgd.
Daan Spanjersberg
september 28th, 2010 at 19:36
Beste Daan,
Mijn indruk is eveneens dat er veel gemopperd wordt en dat vind ik een professionele beroepsgroep onwaardig.
(Het kan overigens ook nog zo zijn dat mopperen momenteel een maatschappijbreed fenomeen is.)
Missie van ons KNGF:
‘Het KNGF heeft als doel om de voorwaarden te scheppen waardoor fysiotherapeutische zorg van goede kwaliteit gerealiseerd wordt, die toegankelijk is voor de gehele Nederlandse bevolking, met erkenning van de professionele deskundigheid van de fysiotherapeut.’
Als inderdaad zou blijken via een quick scan dat er beroepsbreed onvrede heerst, zou ik evenals jij het binnen die missie vinden vallen om een gedegen onderzoek te doen naar die ontevredenheid onder de leden.
Overigens kan die uitkomst nog heel wat anders zijn dan
waar het met onze beroepsgroep naartoe zou moeten gaan.
Kijkend naar de vele deskundigen die we in Amersfoort en op de regiokantoren hebben zitten, vind ik het vreemd dat dit niet allang opgepakt is.
Je kunt nog zo je best doen als bestuurders maar als dat niet mede gebaseerd is op een goede en complete diagnose, blijft het een beetje aanmodderen.
Ik ben niet bepaald een kritische ondernemer.
Omdat ik nogal wat bestuurlijke contacten heb in het onderwijsveld, zorgverzekeringswereld en de eerste lijn
wordt mijn blikveld steeds vergroot en meen ik te vatten waarom momenteel allerlei zaken lopen zoals ze lopen.
Daardoor ben ik wel kritisch KNGF-lid, doch voel me bepaald niet geroepen om te mopperen.
Denken ligt mij ook meer dan doen (en kost wat minder tijd want ik ben al een druk bezet vrijwilliger naast een fulltime baan om de kost te verdienen).
Rekeninghoudend met die beperkingen zeg ik overigens niet direct nee op jouw vraag.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
september 29th, 2010 at 10:09
Beste Daan en anderen,
Ik wil alvast hier voor ieder die daar interesse voor heeft een analyse geven.
Centraal daarin gaat het om ‘professionaliteit’.
Ik heb de afgelopen 35 jaar ons beroep zien veranderen van MBO naar HBO-WO niveau, kortom naar een professionele status.
Van een professional mag je verwachten dat die ergens voor staat (herkenbare competenties),daarover aan externen verantwoording aflegt en bereid is zichzelf bij te sturen.
Dat vraagt bovendien nog eens extra inspanning van fysiotherapeuten in een wereld waar van alles verandert, zoals b.v. marktwerking.
In die proefessionalisering zit op allerlei gebieden het spanningsveld van ‘vrijheid’ versus ‘gebondenheid’.
Ik zie bij mopperende collega’s een grote hang naar ‘vrijheid’ zonder daarbij de professionele ‘gebondenheid’ te willen accepteren.
Wij allen zijn ons KNGF en daarom vind ik het niet vreemd dat ons KGF daar ook halfslachtig en onduidelijk mee omgaat.
Kijk eens in de Gouden Gids wat blijkbaar allemaal fysiotherapie is en hoe ons KNGF enerzijds EBP aanprijst en anderzijds wellness omdat ‘de markt’ daarom vraagt.
Zo kan ik vele voorbeelden noemen die in mijn verklarend schema passen.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
juni 24th, 2011 at 06:10
Ik ben sowieso de laatste jaren al niet erg onder de indruk van de overheid en hoe zij omgaat met de zorg en met name de macht van verzekeraars als achmea toelaat. Maar ik ben ook niet onder de indruk hoe wij als fysiotherapeuten passief zitten te wachten totdat het fout gaat en dan maar zeggen, het is nou eenmaal zo.
Neem het behandelgemiddelde van achmea om kwaliteit te bepalen. Volstrekt verkeerd systeem. Je mag plus of min 20% van het gemiddelde hebben dan krijg je geen audit, zit je boven de 20% afwijking dan krijg je een audit. Nu is een audit niet erg maar wel de manier waarom. iedereen die binnen de marge zit krijgt nooit een audit. Die kan dus doen en laten wat hij wil. alle kwaliteitsrichtlijnen aan zijn laars lappen en slechte dossier voeren. Dus de kwaliteit is niet geborgd door de audit te baseren op het behandelgemiddelde. Een praktijk met veel chronische patienten krijgt elk jaar een audit doordat het behandelgemiddelde standaard hoger is. Ik vind dat een zelfde soort werking als de belastingdienst veel beter zou zijn. steekproef. je weet nooit wanneer ze komen en dus blijf je altijd scherp. Hier is nooit tegen geprotesteerd door de fysiotherapeuten en dus ook niet door het kngf.
DTF is nog zoiets. Heel goed dat het er is. Maar achmea bepaalt dat je geen screening, onderzoek en behandeling achter elkaar mag doen. Je kan het in ieder geval niet declareren. Dus technisch gezien moeten wij zeggen: “verder fysio onderzoek geindiceerd, prima kom morgen maar terug meneer jansen dan gaan we behandelen”. Dat is niet hoe de praktijk werkt. De patient heeft pijn en wil daar vanaf. Dus wat doen wij allen denk ik. We doen dat onderzoek toch en de behandeling ook en declareren 10 minuten screening. Dat is belachelijk. Maar niemand protesteerd en dus het kngf ook niet.
En waarom protesteren we niet omdat als je het contract van de achmea niet tekent je halve praktijk op restitutie moet gaan draaien, dus je halve praktijk is weg. Dat is de macht van achmea. Dat vind ik een hele slechte zaak. Dus ik pleit ervoor dat wij als fysiotherapeuten een keer een lijn trekken.
Maar wij als fysiotherapeuten hebben dat allemaal zelf gedaan, doordat we niets hebben gedaan.
juni 24th, 2011 at 08:54
Beste Elwin,
Overdenk nog eens de krachten die spelen in een vrije markt met in ieder geval meer dan voldoende aanbod van zorgverleners, in combinatie met een verbod op samenspanning.
Met collegiale groeten,
Peter van der Salm.
juni 24th, 2011 at 09:39
Hallo Peter,
Ik ben er niet zeker van wat je bedoeld peter. Maar wij als fysiotherapeuten mogen natuurlijk best met zijn allen ergens tegenin gaan. En dan kan het kngf als geheel protesteren namens zijn leden. Net zoals bij een vakbond. Maar wat ik merk is dat een heleboel collega’s hetzelfde vinden maar er is niets gedaan. Dan kan dat door twee hoofdzaken komen. Of er is te weinig onderzoek gedaan door het kngf naar de mening van de leden. Of de leden hebben er mondjesmaat op gereageerd waardoor het kngf niet tot actie is over gegaan.
Ervaar jij de 2 zaken die ik aangeeft anders dan ik? Ik vind het echt raar dat ze zorgvraag van de patient. Niet aansluit bij het beleid van de verzekeraar. En ik vind het raar dat ze een kwaliteitssysteem bedenken op basis van een gegegeven waarmee je in wezen altijd dezelfde praktijken checkt met een audit. En dus ook heel veel praktijken nooit. Zo lang je je aan het gemiddelde houd is er niks aan de hand. Dat is toch vreemd?
Ben best benieuwd hoe anderen daar over denken.
juni 24th, 2011 at 17:21
dag Elwin,
De zorgverzekeraar is een onderdeel van de markt(werking). Onze clienten kunnen namelijk kiezen bij welke verzekeraar ze zich verzekeren voor fysiotherapie. Het beleid van de verzekeraar, hoe vervelend soms ook, is een afvloeisel van de maatschappij. De verzekerden willen slechts een bepaalde premie betalen en niet meer dan dan.
Want leg mij anders eens uit hoe het komt dat de meeste fysiotherapie behandelepisodes niet boven de maximale verzekeringsvergoeding uitkomen.
Mijn inziens zijn polissen op financiele argumenten vastgesteld en niet op vakinhoudelijke argumenten.
vrgr Alex Hoen